Ο ορθολογισμός του Ερντογάν δεν είναι καθόλου δεδομένος

Παραμονές του δεύτερου προεδρικού γύρου στην Τουρκία, το Ιδρυμα Carnagie για τη Διεθνή Ειρήνη διοργάνωσε συζήτηση με το εξής θέμα: «Μπορεί ο Ερντογάν να γίνει ακόμα πιο δύσκολος εταίρος αν επανεκλεγεί;». Οι χθεσινές εκλογές αφαίρεσαν αυτό το «αν». Και είναι βέβαιο ότι ο Βλαντίμιρ Πούτιν χάρηκε το αποτέλεσμά τους. Οσο για τον Ερντογάν, αυτός είχε καταστήσει σαφές προεκλογικά πως δεν σκοπεύει να αλλάξει πολιτική, ούτε εντός ούτε εκτός της Τουρκίας. Μιλώντας στο CNN, διαβεβαίωσε πως θα συνεχίσει «ασφαλώς» να χαμηλώνει τα επιτόκια, παρά τις άφθονες αποδείξεις ότι η πολιτική αυτή έχει βλάψει σοβαρά την τουρκική οικονομία, μίλησε θερμά για την «ειδική» σχέση που έχει καλλιεργήσει με τον ρώσο πρόεδρο, επαναβεβαίωσε την άρνησή του να επιβάλει κυρώσεις στη Μόσχα για τον επιθετικό της πόλεμο στην Ουκρανία και άσκησε κριτική στη Δύση για έλλειψη «ισορροπημένης προσέγγισης» έναντι της Ρωσίας. Καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, τόσο ο ίδιος όσο και άλλοι ηγέτες του AKP κατηγορούσαν τη Δύση για όλα τα δεινά της χώρας του. Υπάρχει βέβαια μια σχολή σκέψης που θέλει τον Ερντογάν να αναγκάζεται, τα επόμενα χρόνια, να επιδιώξει μία επανεκκίνηση των σχέσεών του με τη Δύση, πρωτίστως λόγω της οικονομικής κατάστασης της Τουρκίας. Βασίζεται όμως στον ορθολογισμό, και αυτός δεν είναι δεδομένος.