«Είμαστε τα παιδιά του Μπέκετ και του Δαλιανίδη»

Από τη στιγμή που «φυτεύθηκε» στο μυαλό του Αντρέα Μαντά η ιδέα να αναπλάσει το έργο του Μπέκετ σαν post punk, η συνέχεια δόθηκε μέσω της φόρμας. Εξηγώντας το εγχείρημά του αναφέρει: «Ο Ουίλιαμ Μπλέικ είπε πρώτος ότι στα καλλιτεχνικά θέµατα η πρώτη σκέψη είναι πάντα η καλύτερη και πρόσθεσε ότι στα υπόλοιπα καλό είναι να το ξανασκεφτείς… Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα άλλα περιθώρια. Μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά τι σημασία έχει… Εξάλλου είμαστε τα παιδιά του Μπέκετ και του Δαλιανίδη». Ετσι με συνοδοιπόρους τον Τηλέμαχο Μούσα και τον συγγραφέα – μεταφραστή Γιώργο – Ικαρο Μπαμπασάκη στον ρόλο του αφηγητή επί σκηνής δημιούργησαν μια αυτοσχεδιαστική περφόρμανς, η οποία αποτελεί μια ερευνητική ανάγνωση πάνω στο έργο του Σάμιουελ Μπέκετ υπό τον τίτλο «Quelle Catastrophe!». Οπως λέει ο Αντρέας Μαντάς, «o Μπέκετ έχει πάρει μυθικές διαστάσεις. Δημιουργείται ένας τρόμος στο άκουσμα του ονόματός του. Πιστεύω ότι η αλήθεια των ηρώων του, αυτών των ταπεινών φαντασμάτων, βρίσκεται στη σισύφεια επανάληψη, σ΄ έναν κατακερματισμό του λόγου. Χρειαζόμαστε αυτόν τον μύθο, για διαφορετικούς όμως λόγους. Οπως είπε και ο Ρολάν Μπαρτ, «δεν μπορούμε να αποφύγουμε τελείως τη μυθοποίηση, διότι θα τη συναντήσουμε σε κάθε προσπάθεια καλλωπίσματος του στοχασμού σε σύμβολα», που λειτουργούν ως σήματα περιορίζοντας τη σκέψη».