Το 1972, τα Ηνωμένα Εθνη πραγματοποίησαν την πρώτη περιβαλλοντική σύνοδο κορυφής στη Στοκχόλμη. Ενόψει της εκδήλωσης, μια ομάδα επιστημόνων έγραψε «Τα όρια για την ανάπτυξη» (The limits to growth), μια έκθεση για τη Λέσχη της Ρώμης που έγινε μπεστ σέλερ. Οι συγγραφείς υποστήριξαν ότι οι πεπερασμένοι φυσικοί πόροι της Γης δεν μπορούσαν να υποστηρίξουν τη διαρκώς αυξανόμενη κατανάλωση και προειδοποίησαν για πιθανή οικολογική υπέρβαση και κοινωνική κατάρρευση εάν ο κόσμος δεν αναγνώριζε το περιβαλλοντικό κόστος της ανθρώπινης δραστηριότητας. Η αποτυχία αλλαγής πορείας θα σήμαινε μείωση των κατά κεφαλήν προμήθεια τροφίμων και ενέργειας, αύξηση της ρύπανσης, χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο και πιθανότητα δραματικής κατάρρευσης του πληθυσμού μέχρι τα μέσα του εικοστού πρώτου αιώνα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή