{T16}Δικαίως ζει το όνειρό το{T16}υ

Ναι, μοιάζει με το ιδανικό παραμύθι, για ένα παλικάρι  που ξεκίνησε από τις Σέρρες, ανδρώθηκε στον μεγαλύτερο ελληνικό σύλλογο τον Ολυμπιακό και έφτασε να γίνει σύνθημα στο στόμα των φίλων μιας ομάδας - μύθου σε Ευρώπη και Αγγλία, της μεγάλης Λίβερπουλ. Ναι, το να σκοράρεις το πέναλτι που δίνει μετά από 16 χρόνια το Κύπελλο στην ομάδα σου, που αυτή είναι η Λίβερπουλ και αυτό να το κάνεις δύο μέρες μετά τα γενέθλιά σου, είναι λογικό όλο αυτό να μοιάζει με ένα όμορφο παραμύθι.

Και όμως ο Κώστας Τσιμίκας δεν ζει σε παραμύθι, πατάει στη γη (όσο του το επιτρέψανε οι συμπαίκτες του που τον είχαν στους ώμους τους) και ουσιαστικά ζει άξια το όνειρό του, διότι το ζει με τις δικές του δυνάμεις και τις δικές του αξίες.

«Τσίμι, θέλεις να χτυπήσεις πέναλτι», ρώτησε ο Γιούργκεν Κλοπ τον παίκτη του και αυτός του απάντησε: «Φυσικά κόουτς και αν γίνεται θα ήθελα το πέναλτι με τον αριθμό 7»!

Οπως η θύρα των φανατικών φίλων του Ολυμπιακού μπροστά στην οποία γνώριζε την αποθέωση πριν από λίγα χρόνια όταν είχε καταφέρει και εκεί με το σπαθί του να επιστρέψει (από τον δανεισμό του) και να καθιερωθεί σε μια τεράστια ομάδα, πρωταθλήτρια, στην οποία ο ανταγωνισμός είναι τρομερός.

Αν ο Μανέ ευστοχούσε στο δικό του πέναλτι (το 5ο και τελευταίο της πρώτης διαδικασίας στον τελικό με την Τσέλσι) ο Κώστας Τσιμίκας δεν θα είχε στήσει ποτέ την μπάλα στη βούλα. Αν ο συμπαίκτης του ο βραζιλιάνος κίπερ των κόκκινων Αλισον (γονατίζοντας μάλιστα μετά την απόκρουση  σηκώνοντας τα χέρια προς τον ουρανό και τον Θεό όπως είχε κάνει ο μεγάλος Ταφαρέλ στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1994, Βραζιλίας-Ιταλίας) δεν είχε αποκρούσει ακριβώς πριν το πέναλτι του Μέισον Μάουντ, το πέναλτι του Τσιμίκα θα είχε ίσως μεγαλύτερη... πίεση καθώς θα έπρεπε πάση θυσία να ευστοχήσει για να μη χάσει η ομάδα του το τρόπαιο και δεν θα ήταν το πέναλτι που αν μπει κρίνει την πιο ιστορική διοργάνωση στον κόσμο του ποδοσφαίρου. Το περίφημο Κύπελλο Αγγλίας που κλείνει ενάμιση αιώνα ζωής (γιόρταζε τα 150 χρόνια)!

Ναι λες και όλα τα σχεδίασε η μοίρα, για να επιβραβεύσει αυτόν τον παικταρά που με σεμνότητα και καθαρό μυαλό όποτε του ζητηθεί δίνει το 101% των δυνάμεών του και ήδη έχει λατρευτεί.

Την ώρα που η ομάδα της καρδιάς του είχε τη φιέστα για το 47ο, ο ίδιος δημιουργούσε τη φιέστα της Λίβερπουλ και πλέον ονειρεύεται να σηκώσει ένα ακόμα τρόπαιο, αυτό με τα μεγάλα αφτιά, στο Παρίσι.