«Την ξαναέγραψα με τον δικό μου τρόπο, απηχώντας την τραγωδία που εμείς οι ίδιοι ζούσαμε», σημείωνε ο γάλλος θεατρικός συγγραφέας Ζαν Ανούιγ (Jean Anouilh, 1910-1987) για τη δική του «Αντιγόνη», που έγραψε κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (1941-1942) και ανέβηκε το 1944. Το έργο που επαναφέρει τον μύθο του Σοφοκλή είναι ιδωμένο μέσα από τη νέα ζοφερή πραγματικότητα της εποχής του, χωρίς να ακολουθεί τους αυστηρούς κανόνες του είδους. Ολα τα βασικά πρόσωπα είναι εκεί – Αντιγόνη, Κρέων, Αίμων, Ισμήνη, Τροφός, Κορυφαίος και Χορός, Ευρυδίκη, όπως εκεί βρίσκεται και όλη η «τραγική» ουσία: ο λόγος και ο αντίλογος, η αντιπαράθεση ηθικών και πολιτικών αξιών, η σύγκρουση δύο μεγεθών, δύο κόσμων, η θυσία και η επιβεβαίωσή (;) της.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή