Η επαναφορά στο τραπέζι των συζητήσεων της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα έγινε, για άλλη μία φορά, αφορμή να θυμηθούμε τη Μελίνα Μερκούρη. Ηταν εκείνη που αφύπνισε το αρχαιολογικό μας φιλότιμο όταν το 1982 έθεσε το θέμα στη Γενική Διάσκεψη της Unesco στο Μεξικό. Εκείνη που, το 1983, σχεδόν κουτούλησε (τόσο απειλητικά είχε πλησιάσει το πρόσωπό της στο δικό του) τον διευθυντή του Βρετανικού Μουσείου Ντέιβιντ Ουίλσον όταν του είπε ότι θέλει πίσω τα Μάρμαρα και αυτός της απάντησε ότι υπάρχουν πολλοί Παρθενώνες στον κόσμο. Εκείνη που γινόταν έξαλλη όταν ανέφεραν τα Γλυπτά ως Ελγίνεια. «Δεν υπάρχουν Ελγίνεια! Τι θα πει Ελγίνεια; Υπάρχει ο Δαυίδ του Μιχαήλ Αγγέλου. Ο Μυστικός Δείπνος του Ντα Βίντσι. Ο Ερμής του Πραξιτέλη. Οι ψαράδες του Τέρνερ. Η Καπέλα Σιξτίνα… Δεν υπάρχουν Ελγίνεια Μάρμαρα. Υπάρχουν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή