Κανονικότητα με αγωνίες στη Βουλή

Κάτι από τα παλιά είχε η χθεσινή συζήτηση στη Βουλή για την κύρωση της ελληνογαλλικής συμφωνίας και, όχι, δεν αναφέρομαι στα τυπικά της διαδικασίας και όσα έγιναν στην Ολομέλεια, αλλά σε όσα γίνονταν έξω από αυτή. Με το κτίριο γεμάτο βουλευτές μετά από πολύ καιρό πανδημίας, είδαμε λοιπόν πάρα πολλά πηγαδάκια, κυρίως γαλάζια τολμώ να πω. Στα οποία κυριαρχούσε το θέμα της διαγραφής του Κωνσταντίνου Μπογδάνου, που προκάλεσε μεγάλο σούσουρο σε όλες τις νεοδημοκρατικές παρέες. Στους περισσότερους, ειδικά τους παλαιότερους, δεν κρυβόταν το διάχυτο αίσθημα της… ανακούφισης. Διότι όπως ακούστηκε από πολλά στόματα, η εικόνα τους ήταν ότι ο διαγραφείς είχε πια απομονωθεί στην ατζέντα και τη ρητορική του. Ακόμη όμως και κάποιοι που θα θεωρούσε κανείς ότι είναι πιο κοντά στις απόψεις του Μπογδάνου σχολίαζαν ότι «το παρατράβηξε» και ότι κακώς προκάλεσε αλλαγή της ατζέντας στη συζήτηση της συμφωνίας με τη Γαλλία που θεωρείται επιτυχία της κυβέρνησης.