Τα φαντάσματα του Αλέξη Τσίπρα

Θα έλεγε κάποιος πως η διακυβέρνηση 2015-2019 κυνηγάει τον Αλέξη Τσίπρα και τους συντρόφους του ακόμη και τώρα που κοντεύουν ήδη τα σχεδόν δύο χρόνια στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Βεβαίως οι «Ερινύες» ή τα «αγκάθια» είναι δύο διαφορετικών περιόδων. Η πρώτη είναι από τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε ακόμη συνθηκολογήσει με το Μνημόνιο. Από εκείνη την πρώτη περίοδο έχουμε τέως υπουργούς ή στελέχη όπως τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, τον Γιάνη Βαρουφάκη ή τη Ζωή Κωνσταντοπούλου που συχνά επανέρχονται εκτοξεύοντας τα βέλη τους και φωτίζοντας με επώδυνο τρόπο πλευρές, σκηνικά, στιγμιότυπα από την περίοδο του πρώτου εξαμήνου μέχρι το δημοψήφισμα του καλοκαιριού του 2015. Υπάρχουν βέβαια και εκείνα τα φαντάσματα ή οι σκελετοί στις ντουλάπες από την εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κυβερνών κόμμα, αποφάσισε να εφαρμόσει Μνημόνιο ή να «ενηλικιωθεί» πολιτικά όπως λένε συχνά δημοσιολόγοι. Η Πρώτη Φορά Αριστερά επίσης συχνά επανέρχεται στο προσκήνιο με άγνωστες στιγμές ή αντινομίες μέσω τέως υπουργών όπως ο Σταύρος Κοντονής ή ενός πλούσιου παρασκηνίου που ενίοτε θυμούνται και αποκαλύπτουν πρόσωπα που δεν ανήκουν πια στην ευρύτερη παράταξη. Οι ανεξόφλητοι πολιτικοί λογαριασμοί φαίνεται να στοιχειώνουν και τη σημερινή στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ συχνά στελέχη έχουν κάνει λόγο για το γεγονός πως δεν έχουν συζητηθεί όλα αυτά διεξοδικά και αυτοκριτικά εντός κόμματος – και ενώ υπάρχει κείμενο κυβερνητικού απολογισμού.