Ανήκε σε όσους παρακολουθήσαμε το έργο τους πέντε ή έξι δεκαετίες και θεωρούσαμε ότι βρίσκονται διαρκώς δίπλα μας. Πάντα περιμέναμε να ακούσουμε τους νέους δίσκους, τα νέα κομμάτια, τις νέες ιδέες και τους νέους συνεργάτες τους. Η παρέα των «Φίλων της τζαζ» τούς λέγαμε μάλιστα «συμμαθητές» μας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή