Φταίει ο παίκτης, φταίει ο προπονητής, φταίει η ομάδα; Το ντεμπούτο του Λούκα Γιόβιτς με την Αϊντραχτ Φρανκφούρτης την περασμένη Κυριακή προκάλεσε αίσθηση. Οχι τόσο στη Γερμανία όσο στην Ισπανία και τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Στα 28 λεπτά που έπαιξε πέτυχε τόσα γκολ (2) όσα στα 1.014 λεπτά που αγωνίστηκε με τη Βασίλισσα σε ενάμιση χρόνο.

Ο μαδριλένικος Τύπος έσπευσε να υπερασπιστεί τον Ζιντάν αναφέροντας πως δεν ήταν δικό του λάθος η αποτυχία του Σέρβου.

Ωστόσο δύο ημέρες αργότερα τα γεγονότα διαψεύδουν τους υπερασπιστές του Ζιζού. Ο Μάρτιν Οντεγκααρντ, το άλλοτε χρυσό παιδί του νορβηγικού ποδοσφαίρου, ζήτησε να φύγει από τη Ρεάλ Μαδρίτης με αιτιολογικό πως δεν του δίνονται ευκαιρίες.

Κι όμως, ο Ζιντάν ήταν αυτός που τον πήρε άρον άρον από τη Σοσιεδάδ όπου έπαιζε δανεικός και διακρινόταν σε κάθε ματς. Ο Ζιζού είπε με σκωπτικότητα πως κάθε παίκτης που φεύγει από την ομάδα και διακρίνεται είναι δικό του λάθος. Εκανε ό,τι ήταν δυνατό για να δείξει πως δεν πιστεύει στα λόγια του αν και δεν είναι λίγοι αυτοί που τα επιβεβαιώνουν. Χακίμι, Ρεγκιλόν…

Ο Δανός Κρίστιαν Ερικσεν με πάνω από 300 παιχνίδια στην Πρέμιερ Λιγκ με την Τότεναμ έχει μετατραπεί σε σάκο του μποξ από τον Αντόνιο Κόντε στην Ιντερ.

Τα ίδια τραβάει και ένας από τους πιο ταλαντούχους παίκτες του σύγχρονου ολλανδικού ποδοσφαίρου, ο Ντόνι φαν Ντε Μπεκ. Οταν υπέγραψε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήταν ευτυχισμένος. Σύντομα κατάλαβε πως η απόφασή του ήταν λάθος καριέρας. Από βασικός στον Αγιαξ και την Εθνική Ολλανδίας κατάντησε να είναι θερμάστρα στον πάγκο της Γιουνάιτεντ. Εμεινε στον πάγκο σε πέντε συνεχόμενα παιχνίδια, ενώ υπήρξε ματς στο οποίο ο Σόλσκιερ τον χρησιμοποίησε για ένα λεπτό.

Κι όλα αυτά τα καψώνια σε έναν παίκτη που στοίχισε 40 εκατ. ευρώ. Είναι επιβεβλημένο να απαντήσει ο Νορβηγός γιατί απέκτησε έναν ποδοσφαιριστή που δεν τον χρειάζεται.

Τα εκατομμύρια δεν μπορούν να ξεπλύνουν τον αμοραλισμό που επικρατεί στο νεο-ποδόσφαιρο το οποίο θέτει σε δεύτερο πλάνο την ανθρώπινη πλευρά του αθλητή.