Η αγωνιστική εικόνα του Κώστα Σλούκα τον τελευταίο μήνα είναι η απάντηση σε όσους αναρωτιόνταν ακόμα το γιατί ο έλληνας γκαρντ αποτελούσε στόχο τουλάχιστον των μισών ομάδων που αγωνίζονται στη Euroleague. Και φυσικά δίνει την εξήγηση στο γιατί ο Ολυμπιακός του προσφέρει το μεγαλύτερο συμβόλαιο που διαθέτει. Διότι η μετάβαση από την εποχή Σπανούλη σε μια νέα χρειάζεται έναν παίκτη που μπορεί να έχει όλα τα στοιχεία του ηγέτη. Και ο Σλούκας τα έχει.

Ο 31χρονος γκαρντ τα χρόνια που αγωνιζόταν στην Τουρκία με τα χρώματα της Φενέρμπαχτσε, στάθηκε πολύ τυχερός. Η συνύπαρξή του με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς ήταν ευεργετική για εκείνον ώστε να διορθώσει όλα τα μειονεκτήματα που μπορεί να είχε στο παιχνίδι του. Οταν έφυγε από τον Πειραιά για την Κωνσταντινούπολη ήταν ένας πολύτιμος γκαρντ. Τώρα που επέστρεψε είναι ένα… κομπιούτερ μέσα στο παρκέ. Σε κάθε μεγάλη ομάδα που δημιουργούσε, ο Ομπράντοβιτς είχε έναν σπουδαίο γκαρντ. Στη Φενέρ τον ρόλο αυτό είχε ο Σλούκας.

Ο Ολυμπιακός είχε ανάγκη περισσότερο από ποτέ έναν παίκτη που θα έρθει και θα μπει στα παπούτσια του Σπανούλη. Που για τα επόμενα τρία – τέσσερα χρόνια θα ξέρει ο οργανισμός της ομάδας πού μπορεί να στηριχτεί. Ιδιαίτερα τώρα που και ο V-Span και ο Πρίντεζης οδεύουν προς το τέλος της καριέρας τους. Και είχε ανάγκη αυτός ο παίκτης να είναι Ελληνας, ει δυνατόν ένα δικό του παιδί. Ο Σλούκας γνωρίζει από Ολυμπιακό, ανδρώθηκε σε αυτόν, ξέρει τις απαιτήσεις, αντέχει στην πίεση, βγαίνει μπροστά στα δύσκολα. Ο ρόλος ήταν… κομμένος και ραμμένος στα δικά του μέτρα.

Εδώ που τα λέμε, δεν ταίριαζε μόνο ο Σλούκας στον Ολυμπιακό, αλλά και ο Ολυμπιακός στον Σλούκα. Θα μπορούσε να είχε πάει σε οποιαδήποτε ομάδα της Ευρώπης, θα μπορούσε να βρει όσα χρήματα ζητούσε, όμως γνώριζε πως σαν το λιμάνι που… μεγάλωσε μπασκετικά και που αγάπησε και αγαπήθηκε, δεν θα έβρισκε πουθενά.