Mια γυναίκα εν έτει 2020 αναζητά τα ίχνη μιας άλλης που έζησε στην Ελλάδα πριν από περίπου 200 χρόνια κι άφησε το στίγμα της στην ελληνική Ιστορία. Μιας γυναίκας που δεν κατάφερε να δώσει διάδοχο στον θρόνο, που λάτρεψε τις ουασινγκτόνιες, τα πανύψηλα δέντρα που μοιάζουν με φοίνικες και κοσμούν μία από τις εισόδους του Εθνικού Κήπου, που έζησε το δικό της δράμα στην πρωτεύουσα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Ο λόγος για την Αμαλία, τη σύζυγο του Οθωνα την οποία «παρακολουθεί» με τον δικό της τρόπο η Ζωή Χατζηαντωνίου μέσω της νέας της δουλειάς η οποία «επιχειρεί μια ανατομία του νεοσύστατου ελληνικού κράτους και συνθέτει ένα οπτικοακουστικό έκθεμα φυσικής και πολιτικής ιστορίας». Η χορογράφος και σκηνοθέτιδα περιπλανιέται σε γωνιές της Αθήνας με τις οποίες είχε συνδεθεί η Αμαλία. Αναζητά να δει την πόλη με τα δικά της μάτια και διαβάζει τις  σκέψεις της Αμαλίας, όπως τις έγραψε η ίδια σε επιστολές προς τον πατέρα της για να συνθέσει τη διαδρομή «Amalia Melancholia, η βασίλισσα των φοινίκων» που εντάσσεται στο πλαίσιο της δράσης Μετακίνηση 7, της πρωτοβουλίας του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά σε σκηνοθεσία Παντελή Μάκκα και καλλιτεχνική διεύθυνση και οργάνωση της Ζωής Χατζηαντωνίου στην οποία επτά καλλιτέχνες προτείνουν μία εναλλακτική διαδρομή με τελικό προορισμό τη θεατρική σκηνή. Η συγκεκριμένη διαδικτυακή δράση είναι διαθέσιμη στην ιστοσελίδα  https://www.dithepi.gr