ποτελεί εξαίρεση για ένα θεατρικό έργο να μεταφέρεται πρώτα στη μεγάλη οθόνη προτού ανέβει στο σανίδι, για το οποίο και προοριζόταν. Κι όμως, η «Στέλλα με τα κόκκινα γάντια» του Ιάκωβου Καμπανέλλη (1921-2011), ένα από τα πρώτα του έλληνα συγγραφέα, γραμμένο το 1954, έμελλε να καθιερωθεί από την ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη «Στέλλα», έναν χρόνο μετά. Συνδετικός κρίκος ανάμεσα στο θεατρικό και στην ταινία ήταν η Μελίνα Μερκούρη, για την οποία και γράφτηκε – αλλά τελικά δεν την ερμήνευσε ποτέ στη σκηνή. Γιατί, όπως έχει γράψει ο ίδιος ο Καμπανέλλης στον πρόλογό του, το εμπνεύστηκε και το έγραψε για τη Μελίνα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή