Τα βιβλία της καραντίνας μου

Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση θα μπορούσε να πει κανείς «ουδέν κακόν αμιγές καλού», όμως όσον αφορά την αύξηση της πωλήσεως των βιβλίων και συνεπακόλουθα την αύξηση της αναγνωσιμότητας, λόγω της πανδημίας, θα είχε ευχηθεί κανείς να μην είχαν υπάρξει και ο κορωνοϊός να είχε παραμείνει κάτι άγνωστο για όλους. Το ίδιο βέβαια θα είχε ευχηθεί κανείς σε σχέση με την αύξηση της πωλήσεως των βιβλίων και της αναγνωσιμότητας αν αντικαθιστούσε την πανδημία με τις εμπόλεμες συνθήκες καθώς κατά τη διάρκεια της Κατοχής, κατά γενική ομολογία, ο κόσμος καταβρόχθιζε εφημερίδες, περιοδικά και βιβλία. Μοιάζει να μην έχουν σχέση μεταξύ τους, αλλά λέμε το ίδιο ακριβώς πράγμα με μια αποστροφή που ακούγεται στη θαυμάσια ταινία του Κλοντ Λελούς «Ενας άντρας, μια γυναίκα», όταν διατυπώνεται το ερώτημα «Αν σε μια πυρκαγιά ήσασταν υποχρεωμένος να διαλέξετε ανάμεσα σε έναν πίνακα του Ρέμπραντ και σε μια γάτα, τι θα σώζατε, τον πίνακα ή τη γάτα;», έρχεται ως απάντηση «Τη γάτα βέβαια, γιατί η γάτα είναι η ζωή». Οσο και αν το βιβλίο είναι κάτι ζωντανό, πρόκειται για μια ζωή που χρειάζεται τον άνθρωπο για να υπάρξει, επομένως μικρό θα ήταν το κακό αν η αναγνωσιμότητα παρέμενε ακόμα και στα πιο απελπιστικώς χαμηλά επίπεδα αλλά η ανθρωπότητα δεν είχε στερηθεί λόγω πανδημίας ούτε έναν άνθρωπο. Με συνείδηση της αλήθειας αυτής απευθυνθήκαμε σε δέκα επίλεκτα μέλη του ελληνικού επιστημονικού και πολιτικού χώρου, ζητώντας τους να μας σημειώσουν το βιβλίο ή τα βιβλία που τους κράτησαν ή τους κρατούν συντροφιά την περίοδο της καραντίνας.