Το περιστατικό, αν και έχει προσωπικό χαρακτήρα, διεκδικεί τη θέση του σ’ ένα δημόσιο βήμα όπως είναι η εφημερίδα, καθώς θα μπορούσε να έχει συμβεί στον οποιονδήποτε. Δεν υπάρχει πια άνθρωπος, παιδί, ώριμος ή ηλικιωμένος, που να βγαίνει από το σπίτι του και να μην αισθάνεται υποσυνείδητα να τον κυκλώνει μια απειλή, μια απειλή, που ακόμη κι αν δεν έχει ξεκάθαρη μορφή μέσα του, ενδέχεται να πάρει σάρκα και οστά στο επόμενο βήμα του. Ομως από τη στιγμή που ο καθένας αισθάνεται πως γενικότερα στη ζωή έχει ως σύμμαχό του μόνο την οικογένειά του – αν την έχει και αυτή – ενώ όλους τους άλλους τους έχει απέναντί του, η υπόθεση της κοινωνικής ισορροπίας έχει ανεπανόρθωτα διασαλευτεί και δεν χρειάζεται να πιάσουμε να απαριθμούμε τις ολέθριες συνέπειες αυτής της διασάλευσης αφού τις δοκιμάζουμε όλοι, είτε φταίμε είτε δεν φταίμε, στο πετσί μας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ