Απέναντι στην κακομοιριά και τη μιζέρια των πολλών, υπάρχει το μεγαλείο της ψυχής των λίγων. Σε τέλεια αντίθεση με τη μικροψυχία και τον ωχαδερφισμό των πολλών, βρίσκεται όρθια η μεγαλοσύνη των λίγων, όχι επωνύμων, αλλά ανθρώπων της διπλανής πόρτας. Και κόντρα στις άθλιες θεωρίες των ψεκασμένων και των συνωμοσιολόγων περί της ανυπαρξίας του κορωνοϊού, υπάρχει η βούληση για αγώνα και μάχη μέχρι το τέλος, των κοριτσιών από την Κρήτη. Η Βασιλική, η Ολυμπία, η Ευαγγελία, η Αρτεμις, η Κατερίνα, η Μαλαματή, η Ευφροσύνη, η Ανθή, η Χρυσούλα, η Πηνελόπη, είναι τα ζωντανά παραδείγματα ότι δεν έχουν χαθεί όλα σε αυτή τη χώρα. Οτι η απαξία και η φθορά δεν έχουν αφανίσει τις ανθρώπινες σχέσεων, την αλληλεγγύη, τον ανθρωπισμό. Οτι δίπλα σε τόσους και τόσους τύπους που κοιτάνε την πάρτη τους, ακόμη και στο εσωτερικό του ΕΣΥ, γιατροί και νοσηλευτές, μέσα σε μια κοινωνία που παραπαίει συνεχώς μεταξύ αφασίας και ομαδικής λοβοτομής, υπάρχουν και κάποιοι που νοιάζονται. Που θέλουν να βοηθήσουν, που θέλουν να μεταδώσουν τις γνώσεις τους, που θέλουν να παλέψουν για να νικηθεί το θηρίο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή