Αθέατες όψεις της αρχαιότητας

Στο «Η ζωή μου όλη» (εισαγωγή, μετάφραση, σημειώσεις Κώστα Βλασόπουλου – Ευτυχίας Μπαθρέλλου), το πρώτο βιβλίο στη σειρά «Διάλογοι με την αρχαιότητα» των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης, ο λόγος ανήκει σε εκείνους που δεν είχαν (ισχυρό) λόγο. «Καθημερινές ιστορίες δούλων από την αρχαιότητα», λοιπόν, και μάλιστα με τρόπο ώστε να διαμορφώνεται ένα ψηφιδωτό που εκτείνεται από την Αθήνα και την Πελοπόννησο ως τη Θράκη, τη Μικρά Ασία, τη Συρία και τη Βόρεια Αφρική. Η συλλογή των 36 κειμένων καλύπτει πάνω από χίλια χρόνια: ξεκινάει από την ιστορία του ευνούχου Ερμότιμου, για να διανύσει την κλασική και τη ρωμαϊκή περίοδο και να καταλήξει στην ύστερη αρχαιότητα. Στο «Εγκλειστοι στις ρωμαϊκές φυλακές» η Δέσποινα Ιωσήφ, δρ Αρχαίας Ιστορίας (UCL), μεταφράζει και σχολιάζει κατατοπιστικά τους δύο λόγους του ρήτορα Λιβάνιου (περ. 314-393) για τη διαβίωση των φυλακισμένων και τον ρόλο των δικαστών. Η πρώτη τριάδα της σειράς ολοκληρώνεται με το «Πού εχάθηκε ο σοφός;», τομίδιο στο οποίο ο Βάιος Λιαπής επιλέγει μια διαζευκτική ανάγνωση για τους περίφημους «θείους άνδρες» των πρώτων μεταχριστιανικών αιώνων: ανθρώπους με φιλοσοφική παιδεία, στους οποίους αποδόθηκαν δυνάμεις προφητικές και θαυματουργές λόγω της «προνομιακής» τους σχέσης με το Θείο. Από τη μια, περιλαμβάνεται «Το τέλος του Περεγρίνου» του Λουκιανού, ενός εθνικού συγγραφέα με έντονα αντιχριστιανικές απόψεις, από την άλλη η «Απάντηση στον Σωσιανό Ιεροκλή» του Ευσέβιου Καισαρείας (περ. 260-339), χριστιανού απολογητή που θριαμβολογεί για την πρόσφατη τότε κατίσχυση της νέας θρησκείας. Και στα τρία τομίδια η εκλαΐκευση του λόγου για τον ενημερωμένο αναγνώστη στέκει στο ύψος των περιστάσεων, ο σχολιασμός και οι σημειώσεις είναι διαφωτιστικά, ενώ τα εχέγγυα για τη συνέχεια παρέχει το όνομα του διευθυντή της σειράς Δημήτρη Κυρτάτα.