Είχα την τιμή και τη χαρά ως κριτικός να υποδεχθώ στο ελληνικό θέατρο ένα μείζον τάλαντο: τον Λευτέρη Βογιατζή. Μόλις είχε γυρίσει από τις σπουδές του στη Γερμανία και στο διάσημο «Σεμινάριο Ράινχαρτ» και πρωτοεμφανίστηκε στο «Ανοιχτό Θέατρο» του Γιώργου Μιχαηλίδη (1973), στο έργο του Βασίλη Βασιλικού «Η δίκη των εξ». Εκεί υποδύθηκε τον αρχιστράτηγο της Μικρασίας και υπαίτιο της καταστροφικής εκστρατείας  ως την Αγκυρα, τον Χατζηανέστη, που οι πηγές και οι μαρτυρίες των στρατιωτών και των συναδέλφων του τον περιγράφουν ως σχεδόν παράφρονα. Ο Βογιατζής συνέθεσε με εξαίσιες κινησιολογικές και γλωσσικές εκρήξεις ένα ιδιοφυές υποκριτικά πορτρέτο. Ετυχε τότε η κριτική μου να βγει στο φως, πριν από των άλλων συναδέλφων, έτσι ήμουν ο πρώτος που ρισκάρισα να γράψω: «Κρατήστε αυτό το όνομα, θα γράψει ιστορία στο θέατρό μας».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή