Η επανεμφάνιση του Σωτήρη Τσιόδρα στο τηλεοπτικό κάδρο ήταν από μόνη της ένας συμβολισμός προς διαχείριση: μ’ αυτήν την έννοια, ήταν πολιτική. Ο προάγγελος του χθεσινού πρωθυπουργικού μηνύματος και η εναγώνια σύσταση του ειδικού προς τους πολλούς. Με την εμφάνισή του αμβλύνθηκε και η φημολογία των τελευταίων ημερών για την αποστασιοποίησή του από τους όρους που έχει επιβάλει η κυβερνητική πολιτική στη μάχη κατά του κορωνοϊού.

Σε κάθε περίπτωση ο σεβαστός επιδημιολόγος εμφανίστηκε τη στιγμή που διεξάγεται μια δεύτερη αναμέτρηση: εκείνη των διαφορετικών εκτιμήσεων για τη στρατηγική. Η κυβερνητική προσέγγιση – ας πούμε ότι χονδρικά εκφράζεται ως «φωνή Χαρδαλιά» – υποστηρίζει, δικαίως τις περισσότερες φορές, ότι η στρατηγική επανεκτιμάται όποτε αλλάζουν τα δεδομένα. Το πεδίο μάχης για τον κορωνοϊό δεν είναι Stratego, όπου αναπτύσσεις τα πιόνια, ούτε κλειστό σύστημα χωρίς εξωτερικές μεταβλητές. «Πριν από 15 ημέρες είχαμε εισηγηθεί την αύξηση της χωρητικότητας… με άλλα επιδημιολογικά δεδομένα τότε… με τη διατήρηση του 50% στις αριθμημένες θέσεις» διευκρίνισε προχθές ο Σ. Τσιόδρας. «Τώρα έχει αλλάξει η εικόνα. Οταν αλλάζει η εικόνα επανατοποθετούμαστε και ξανακάνουμε εισηγήσεις». Στην αντίπερα όχθη, συσσωρεύονται ήδη όσοι κάνουν λόγο για αντιφάσεις – και όχι μόνο από τον χώρο της αντιπολίτευσης. Το πρωτόκολλο των επιβατών στα πλοία της ακτοπλοΐας αυξήθηκε στο 80% από 60% μέχρι πρότινος, την ίδια περίοδο που επιβάλλεται η χρήση μάσκας στο κατάστρωμα. Μέσα στον Ιούλιο ανακοινώθηκε η άρση του µέτρου της µάσκας για τα πολυκαταστήµατα, για να επανέλθει στα σουπερμάρκετ πριν από λίγες ημέρες. Στη χθεσινή ορκωμοσία των υφυπουργών οι πολιτικοί φορούσαν μάσκα, οι ιερείς όχι.

Ηταν, μάλιστα, μία από τις αποστροφές του Σ. Τσιόδρα που έμοιαζε να επιβεβαιώνει την ανάγκη υπέρβασης των όποιων αντιφάσεων: «Οσο πιο ομογενοποιημένα και ενιαία είναι τα μηνύματα τόσο καλύτερη είναι η απήχηση στον κόσμο. Το μήνυμα δεν αφορά λιγότερο τον νέο από τον ηλικιωμένο. Αφορά τους πάντες. Αρα πρέπει να είμαστε στα μηνύματά μας ενιαίοι… Σίγουρα δεν έχει νόημα να μιλάμε για εκδηλώσεις κοινωνικές μόνο και να αφήνουμε κάποιες άγνωστες – γνωστές σε όλους – διαδηλώσεις, θα τις έλεγα… Τις ανάγκες των ανθρώπων να ξεκουραστούν, να χαλαρώσουν χωρίς κανένα μέτρο».

Η αλήθεια είναι ότι υπήρχε εξαρχής μια μεγάλη αντίφαση που προσέδιδε δραματικότητα στις έκτακτες συνθήκες που βιώνουμε: η λεπτή ισορροπία ανάμεσα στην υγεία και την οικονομία. Τις πύλες εισόδου και το οξυγόνο του τουρισμού. Τις κλίνες των ΜΕΘ και την κίνηση του λιανικού εμπορίου. Γι’ αυτό και η μάχη χαρακτηρίζεται ηρωική. Πριν περάσουν στο micromanagement των μπαρ και του καταστρώματος οι ειδικοί της Επιτροπής νιώθουν την πίεση που ασκεί μονίμως το μεγάλο δίλημμα. Πανάκεια δεν υπάρχει, μόνο μετρημένη «συνταγογράφηση». Κι ένας κοινός αγώνας. Αυτός που θύμισε και πάλι ο Σ. Τσιόδρας: «Μαζί προσπαθούμε να λύσουμε τον γρίφο, τον γόρδιο δεσμό. Είναι δύσκολο μια κοινωνία να επιστρέψει στην κανονικότητα με τόσα πολλά προβλήματα, διλήμματα, άλλες παραμέτρους – κοινωνικές ή οικονομικές. Εμείς κοιτάμε τα αυστηρά επιστημονικά δεδομένα, τα οποία μπορεί να απαιτούν όλο τον προϋπολογισμό της χώρας…».