Διαδηλώσεις, ένας δύσκολος κόμπος. Από τη μια, το δημοκρατικό δικαίωμα στη διαμαρτυρία, από την άλλη η επιβάρυνση στην καθημερινότητα των πολιτών. Σοβαρά ζητήματα και τα δύο. Ωστόσο, η συζήτηση στο σχέδιο νόμου περί των διαδηλώσεων περιορίζεται σε κορώνες και εύκολες συνηγορίες ή καταγγελίες. Εχουμε ένα νομοσχέδιο, το οποίο στην ουσία του, ακόμα και αν δεχθούμε ότι έχει καλές προθέσεις, δημιουργεί τεράστια ζητήματα δημοκρατίας. Μπορεί η αστυνομία να αναγορεύεται σε έσχατο κριτή; Πώς «θα είναι στη διακριτική ευχέρεια της αστυνομίας» να αποφασίσει  αν μια εκδήλωση διαμαρτυρίας μπορεί να πραγματοποιηθεί ή όχι; Θα κρίνει ο αστυνομικός διευθυντής αν τα αιτήματα των διαδηλωτών έχουν αξία ή όχι; Ποιος έχει το δικαίωμα να απαγορεύσει σε κάποιον συμπολίτη μας να διαμαρτυρηθεί;

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ