Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Οσοι διαμαρτύρονται για τον ελληνικό Τύπο, καλά θα κάνουν να ρίχνουν μια ματιά και στον διεθνή.
Μόλις τους τελευταίους μήνες:
+ Είχαμε την περίπτωση του «διδύμου» Matina Stevis -Patrick Kingsley που έγραφαν από τον Εβρο στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» για ένα «μυστικό κέντρο κράτησης» και έναν περιπλανώμενο σύρο πρόσφυγα που τελικά αποδείχτηκε τούρκος υπήκοος (10/3).
+ Είχαμε την περίπτωση του Ferry Batzoglou που σε περιφερειακές εφημερίδες της Αυστρίας («Kleine Zeitung») και της Γερμανίας («Nordwest») αμφισβητούσε τα επίσημα στοιχεία για τη διαχείριση της επιδημίας του κορωνοϊού στη χώρα μας (28 & 29/4).
+ Είχαμε τον Yiannis Baboulias (άλλος ένας που δηλώνει «ερευνητής δημοσιογράφος» μετά την Παπαδάκου...) ο οποίος διαπίστωνε στην «Independent» ότι η Ελλάδα και η Ευρωπαϊκή Ενωση «έχουν χάσει τον έλεγχο» στα ελληνοτουρκικά σύνορα (9/3) - προφανώς ο «ερευνητής» δεν είχε ερευνήσει καλά...
+ Τελευταίο κρούσμα ο Apostolis Fotiadis στη χθεσινή «Guardian», ο οποίος, κατά την εφημερίδα, είναι κι αυτός «ερευνητής που εστιάζει στην πολιτική της ΕΕ», ό,τι κι αν σημαίνει αυτό!
Ο εν λόγω ερευνητής υποστηρίζει ότι ο έξω κόσμος επικεντρώνεται στη «σχετικά επιτυχή» διαχείριση της επιδημίας στην Ελλάδα και δεν βλέπει ότι η κυβέρνηση χρησιμοποιεί την κρίση ως «πρόσχημα» για «έντονα αδιαφανείς και αμφιλεγόμενες συμφωνίες» με δημόσιο χρήμα.
Μιλάει για «αποκαλύψεις» και «μια σειρά από σκοτεινά κυβερνητικά συμβόλαια» (που δεν αναφέρονται), για «κλεπτοκρατία» (που δεν προκύπτει από το κείμενο…) μαζί με τα γνωστά για «αναθέσεις» και «αδιαφάνεια» που ακούς δωρεάν σε πολλές καφετέριες της επικράτειας.
Ανατρέχοντας στο Διαδίκτυο ο «ερευνητής» της χθεσινής «Guardian» εμφανίζεται επίσης ως «ανεξάρτητος δημοσιογράφος», που «έχει συνεργαστεί με πολλά εθνικά και διεθνή μέσα ενημέρωσης» ενώ δημοσιεύσεις του κοσμούν και το μπλογκ της Ελεύθερης Λαϊκής Αντιστασιακής Συσπείρωσης.
Είναι προφανές ότι τίποτα από τα παραπάνω δεν θα άξιζε το ενδιαφέρον μας αν δεν δημοσιεύονταν σε έντυπα υπεράνω υποψίας κι αμφιβολίας.
Η μια εξήγηση είναι ότι διάφοροι τύποι κατορθώνουν με κάποιον τρόπο να πλασάρουν ένα κειμενάκι σε μια εφημερίδα.
Το κειμενάκι «αποκαλύπτει» συνήθως πράγματα άγνωστα, ασυνήθιστα ή τερατώδη, τα οποία δεν είναι εύκολο να ελεγχθούν από τη Νέα Υόρκη ή το Λονδίνο.
«Μυστικό κέντρο κράτησης», «ψεύτικα στοιχεία», «σκοτεινά κυβερνητικά συμβόλαια», «απώλεια ελέγχου στα σύνορα»…
Η εφημερίδα το δημοσιεύει αρκεί να μην κινδυνεύει να πληρώσει τα μαλλιοκέφαλά της σε κάποιον θιγόμενο.
Η άλλη εξήγηση λέει ότι τελικά ο Τύπος είναι παντού ίδιος. Ενα μείγμα σοβαρότητας, μπουρδολογίας, εγκυρότητας και ανόητου εντυπωσιασμού.
Προσωπικά πιστεύω σε έναν συνδυασμό και των δύο εξηγήσεων.
