Ο Μάκης Αγγελόπουλος έχει όραμα. Οραμα που απαιτεί χρόνο, αλλά κυρίως χρήματα, τα οποία γνωρίζει εκ των προτέρων πως δεν πρόκειται να τα πάρει πίσω. Αγαπάει την ΑΕΚ παθολογικά και γι’ αυτό αποφάσισε όχι μόνο να ασχοληθεί με το μπασκετικό της τμήμα και να το βγάλει από την «αφάνεια» στην οποία βρισκόταν, αλλά να τη μετατρέψει και πάλι σε πρωταγωνίστρια. Του ελληνικού και ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Το Κύπελλο Ελλάδας που σήκωσε το βράδυ της Κυριακής στην Κρήτη,  ήταν ο τέταρτος τίτλος μέσα σε μία τριετία. Είχε προηγηθεί το Κύπελλο του 2018 κόντρα στον Ολυμπιακό, το Basketball Champions League την ίδια χρονιά και το Διηπειρωτικό Κύπελλο το 2019. Σύμφωνοι, κανένας απ’ αυτούς τους τίτλους δεν είναι ο πλέον «φανταχτερός», όμως η ΑΕΚ κάνει σταθερά βήματα προόδου και κάθε κούπα ανοίγει την όρεξη για το επόμενο βήμα και την επόμενη επιτυχία.

Το μπάσκετ δεν είναι ποδόσφαιρο, ώστε να σου επιστρέψει τα χρήματα που βάζεις, πιθανόν να πρέπει να βάλεις πολλά. Το μπάσκετ θέλει όραμα και… τρέλα, ιδιαίτερα αν δεν αγωνίζεσαι καν στην Ευρωλίγκα ή αν γνωρίζεις εκ των προτέρων πως για να κατακτήσεις το πρωτάθλημα Ελλάδος θα πρέπει να βάλεις ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη. Θυμίζουμε τι συμβαίνει στον ΠΑΟΚ: ο Ιβάν Σαββίδης έχει κληθεί πολλές φορές να αναλάβει το τμήμα μπάσκετ, όμως κάθε φορά που ρωτάει αν θα αγωνιστεί στην Ευρωλίγκα σε περίπτωση που κατακτήσει το πρωτάθλημα, η απάντηση είναι «όχι». Κι εκείνος παύει οποιαδήποτε συζήτηση.

Τον Μάκη Αγγελόπουλο δεν τον ενδιαφέρει η Ευρωλίγκα, σίγουρα όμως τον ενδιαφέρει το πρωτάθλημα. Και ας μην τον οδηγήσει στη μεγαλύτερη διοργάνωση η κατάκτησή του. Η δική του ΑΕΚ χρόνο με τον χρόνο μεγαλώνει. Παίρνει παίκτες που κάνουν τη διαφορά, μαθαίνει από πρωταθλητισμό, κατακτά τρόπαια. Νομοτελειακά θα φτάσει στο σημείο να διεκδικεί στα ίσια και το πρωτάθλημα.