Τον ερχόμενο Σεπτέμβριο ο Ματιέ Βαλμπουενά θα κλείσει τα 36 του χρόνια. Ηρθε στην Ελλάδα το περασμένο καλοκαίρι γεμάτος από τίτλους, από διακρίσεις ομαδικές και ατομικές, με ένα «βαρύ» όνομα. Και με αδιαμφισβήτητη ποδοσφαιρική αξία. Με εμπειρία και με παραστάσεις που σίγουρα δεν έχει άλλος παίκτης στην Ελλάδα.

Αρκετοί στην ηλικία του Βαλμπουενά θα έβλεπαν την παρουσία τους στην Ελλάδα ως μια καλή ευκαιρία για ένα τελευταίο καλό συμβόλαιο. Για τα τελευταία – εύκολα – ένσημα. Κάποιοι άλλοι μπορεί να το έκαναν. Ο Γάλλος όχι. Είτε παίζει αγώνα πρόκρισης στο Champions League, είτε παίζει απέναντι σε μικρομεσαία ομάδα της Ελλάδας, είναι εκείνος που με την παρουσία του μπορεί να παρασύρει και τους υπόλοιπους στην επιτυχία.

Μέσα σε μόλις τρεις ημέρες ο Ματιέ Βαλμπουενά παρέδωσε σπουδαία μαθήματα σε όλους. Οχι μονάχα μαθήματα ποδοσφαίρου, αλλά πίστης, θέλησης, ποδοσφαιρικής… τρέλας. Από δική του σέντρα ο Χασάν σημείωσε το γκολ νίκης στο Περιστέρι, γκολ με το οποίο ο Ολυμπιακός παρέμεινε στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα με δύο βαθμούς διαφορά. Απέναντι στη Λαμία, όταν ο Ολυμπιακός βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο, ο μικρόσωμος, αλλά θαυματουργός γάλλος μεσοκυνηγός ήταν και πάλι εκεί. Τρεις ασίστ μοίρασε και αυτές ήταν που έστειλαν τον Ολυμπιακό στην επόμενη φάση.

Ατελείωτα τρεξίματα από έναν ποδοσφαιριστή που και τα… μισά απ’ όσα κάνει να έκανε, κανείς δεν θα του έλεγε τίποτα. Πάλι χρήσιμος θα ήταν για την ομάδα του. Μια ποδοσφαιρική μηχανή, ένα ποδοσφαιρικό μυαλό που λειτουργεί στα δύσκολα καλύτερα, που μπορεί να βγει μπροστά και να ηγηθεί. Διότι αυτό ακριβώς έμαθε να κάνει σε όλη του την καριέρα. Να ηγείται και να βγαίνει μπροστά όταν «καίει η μπάλα». Βαδίζοντας προς τα 36 του χρόνια και από τη στιγμή που τα πόδια του ακολουθούν ακόμα αυτά που λέει το μυαλό του, ο Γάλλος δεν θα μπορούσε να μην κάνει και στην Ελλάδα όσα έκανε όπου κι αν αγωνίστηκε. Να είναι ο απόλυτος ηγέτης.