Είναι γνωστό ότι τα τελευταία χρόνια – ιδίως μετά την έναρξη της λεγόμενης Αραβικής Ανοιξης – η Νοτιoανατολική Μεσόγειος και σχεδόν όλη η Βόρεια Αφρική κλυδωνίζονται από βίαιες γεωπολιτικές ανακατατάξεις. Η άνοδος του ακραίου πολιτικού ισλαμισμού έχει ανατρέψει – ή απειλεί να ανατρέψει – πολλές περιφερειακές κυβερνήσεις και καθεστώτα που παρέμειναν στην εξουσία για δεκαετίες. Πολλές αναδυόμενες δυνάμεις, όπως η Τουρκία και το Ιράν, έσπευσαν για διαφορετικούς λόγους και με διαφορετικά μέσα να υποδαυλίσουν αυτή τη δυναμική προς ίδιον όφελος. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά και ορατά τόσο στη Συρία όσο και στη Λιβύη όπου η τουρκική παρέμβαση απειλεί όχι μόνο τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας σε περιοχές με τις οποίες η Τουρκία δεν έχει καμία γεωγραφική γειτνίαση, αλλά και την ευρύτερη περιφερειακή σταθερότητα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ