Ο Ρότζερ Σκράτον, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 75 ετών ύστερα από μάχη με τον καρκίνο, ήταν σημείο αντιλεγόμενο στον κόσμο των ιδεών, ειδικά για τον χώρο της Αριστεράς. Συγγραφέας περισσότερων από 50 βιβλίων για την ηθική, την πολιτική, την αρχιτεκτονική και την αισθητική, ακολούθησε τη σχολή του πολιτικού συντηρητισμού και δίδαξε ως καθηγητής Αισθητικής στο Κολέγιο Birkbeck του Πανεπιστημίου του Λονδίνου από το 1971 έως το 1992. Ενταγμένος στη βρετανική παράδοση του εμπειρισμού, εξέφραζε τη δυσπιστία του προς τις ευρωπαϊκές αναζητήσεις. Ευρυμαθής και δηκτικός στο βιβλίο του «Τρελοί, τσαρλατάνοι, ταραχοποιοί» (εκδ. Επίκεντρο), επιχείρησε μια κριτική της αριστερής σκέψης, όπου επέκρινε τις ιδέες των Χόμπσμπομ, Τόμσον και Μίλιμπαντ, Σαρτρ, Φουκό και Ντελέζ, Αντόρνο, Λούκατς και Χάμπερμας, Γκράμσι, Μπαντιού και Ζίζεκ. Ως συγγραφέας, εξάλλου, του «Classical Vernacular: Architectural Principles in an Age of Nihilism» έγραψε επικριτικά για το έργο των σύγχρονων αρχιτεκτόνων Ντάνιελ Λίμπσκιντ, Ρίτσαρντ Ρότζερς, Νόρμαν Φόστερ, κατηγορώντας τους για τα εγωκεντρικά κτίρια που ο χρόνος θα λυγίσει ύστερα από είκοσι έτη. Το 2002, θυμίζει η «Guardian», παύθηκε από αρθρογράφος των «Financial Times», όταν αποκαλύφθηκε ότι μέσω της αρθρογραφίας του προωθούσε την ατζέντα των καπνοβιομηχανιών έναντι αδρής αμοιβής από την Japan Tobacco. Tο 2016, πάντως, χρίστηκε Ιππότης για τις υπηρεσίες του στη φιλοσοφία, τη διδασκαλία και τη δημόσια εκπαίδευση.