Το Μεταναστευτικό ανάβει φωτιές

Το Μεταναστευτικό ανάβει φωτιές

Δεν είναι όλα ρόδινα στην κυβέρνηση και δεν κυλούν όλα ήσυχα και ωραία, μαθαίνω. Θα μου πεις, μόνο στα νεκροταφεία είναι όλα ήσυχα, ήρεμα και δεν ακούγεται κιχ, παρά μόνο τα πουλάκια που κελαηδούν ξέγνοιαστα στα κυπαρίσσια (μπρρρ, τι θυμήθηκα κι εγώ τώρα). Κάνω όμως την εισαγωγή για να αναφερθώ σε ένα άγριο περιστατικό που συνέβη την περασμένη εβδομάδα στη σύσκεψη για το Μεταναστευτικό μεταξύ του υφυπουργού, αρμοδίου για τον συντονισμό των υπηρεσιών και των υπουργείων, στρατηγού Στεφανή και του νέου αρχηγού του Λιμενικού ναυάρχου Κλιάρη.

Ο στρατηγός Στεφανής είχε μια κριτική θέση για την απόδοση του Λιμενικού στο μείζον θέμα της επιτήρησης των θαλάσσιων συνόρων, ο ναύαρχος Κλιάρης που τοποθετήθηκε στη θέση αυτή μόλις πριν από 40 ημέρες αντέδρασε, λόγο τον λόγο, έκπληκτος ο πρόεδρος Κυριάκος (Μητσοτάκης) είδε τον υφυπουργό του να βγαίνει σχεδόν εκτός εαυτού και να απευθύνεται στον αρχηγό του Λιμενικού με αρκετά υποτιμητικό τόνο, δηλώνοντάς του περίπου ότι «είναι τυχερός που δεν υπηρετεί ακόμη» και πως, αν συνέβαινε αυτό, θα ζητούσε την αποπομπή τού ναυάρχου Κλιάρη από το αξίωμα του αρχηγού του Λιμενικού Σώματος!!

Μου λένε ότι χρειάστηκε η παρέμβαση του προέδρου Κυριάκου για να πέσουν οι τόνοι, και το θεωρώ λογικό, και φυσικό. Αρχηγού παρόντος, πάσα αρχή κάνει μόκο…

Προσκλήσεις και αρνήσεις

Η πρόεδρος Φώφη επισκέφθηκε τον πρόεδρο Κώστα Σημίτη για να του ζητήσει να παραστεί στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το Σαββατοκύριακο, αλλά απάντηση σαφή δεν έλαβε, παρά τα χαμόγελα μπροστά στις κάμερες. Αντιθέτως, στον πρόεδρο Ευάγγελο (Βενιζέλο) απέστειλε επιστολή με την οποία τον προ(σ)καλεί να παραστεί στο συνέδριο.

Γνωρίζω ότι ο Κώστας Σημίτης θα απαντήσει σήμερα επί της προσκλήσεως, αν και κλίνει περισσότερο υπέρ του να μην παραστεί, διότι διαφορετικά θα ήταν σαν να αναγνώριζε τις μεθοδεύσεις που έγιναν προκειμένου να συγκροτηθεί το σώμα των συνέδρων. Φυσικά δεν είναι το μόνο που τον ενοχλεί σε όλη αυτή την υπόθεση, υπάρχουν και πολλά άλλα αναφορικά με τα συμβαίνοντα στη Χαριλάου Τρικούπη.

Αντιθέτως, ο Ευάγγελος Βενιζέλος έχει λάβει τις αποφάσεις του και θα τις ανακοινώσει στην πρόεδρο Φώφη διά της ιδίας οδού: με επιστολή - δεν πρόκειται να παραστεί. Και κάτι μου λέει ότι αυτή η επιστολή θα είναι ένα ακόμη μνημείο, διότι θα είναι συντεταγμένη με το γνωστό «βενιζέλειο» ύφος…

Ο Γιώργος; Ο Γιώργος, ο οποίος επίσης έλαβε επιστολή της προέδρου Φώφης και όπως πάντα είναι αλλού, δεν υπάρχει λόγος να μην είναι εκεί...

Ηλεκτροσόκ

Ο Γιώργος Αδαμίδης, για όσους δεν τον γνωρίζουν, είναι ένας κοζανίτης συνδικαλιστής της ΔΕΗ, πρόεδρος της κατά το παρελθόν εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσης ΓΕΝΟΠ, γέννημα - θρέμμα ΠΑΣΟΚ. Τελευταία είχε ακούσει κι αυτός τις σειρήνες του ΣΥΡΙΖΑ να τραγουδούν ωραίους σκοπούς και, δεδομένης και της κατάστασης στο Κίνημα Αλλαγής, είπε να πάει κατά τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά μόλις αντίκρισε την κατάσταση και εκεί, κατάλαβε δηλαδή με τι είχε να κάνει, γύρισε την πλάτη και αποφάσισε να πει τα πράγματα με το όνομά τους για το ποιος ευθύνεται πραγματικά για την κατάντια της ΔΕΗ και το διαρκές φλερτ της με τη χρεοκοπία.

Χθες εμφανίστηκε στην επιτροπή παραγωγής και εμπορίου της Βουλής, όπου συζητείται το νομοσχέδιο για τη διάσωση του ενεργειακού γίγαντα της χώρας, και χωρίς πολλές περιστροφές απέδωσε εξ ολοκλήρου τις ευθύνες για την κατάρρευση στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν το ξέραμε; Το ξέραμε. Αλλά έχει τη σημασία του το γεγονός να τους καταγγέλλει ένας από εκείνους που στήριξαν την πολιτική τους...

(Τώρα, περιμένω να δω τι θα πει και ο άλλος φίλος μου, ο Νίκος ο Φωτόπουλος, για την κατάσταση της ΔΕΗ…).

Προεκλογική προφυλάκιση

Εκ προοιμίου οφείλω να δηλώσω ότι γενικά είμαι κατά των κειμένων συμπαράστασης, της συλλογής δηλαδή υπογραφών κάτω από ένα κείμενο το οποίο στηρίζει, ας πούμε, το παγκόσμιο αίτημα για τη... Δάφνη ως «αποπυρηνικοποιημένη πόλη». Ομως το κείμενο που μου εστάλη χθες αφορά την υπόθεση του Γιάννου Παπαντωνίου, την οποία αρκετές φορές και εγώ έχω θίξει στο παρελθόν ως ακραία περίπτωση «πολακισμού» ΣΥΡΙΖΑ, ήτοι «πρέπει να βάλουμε κάνα δυο φυλακή άμα θέλουμε να κερδίσουμε τις εκλογές».

Μέσα σε αυτό το κλίμα προφυλακίστηκε πέρυσι ο Γιάννος Παπαντωνίου, στην πιο ζοφερή περίοδο της συριζοκρατίας, όταν ο Καμμένος συνεταίρος του βρισκόταν με το ένα πόδι έξω από την κυβέρνηση και ο ίδιος ο Τσίπρας άκουγε τους πολάκηδες να απαιτούν προφυλακίσεις και την ανάσα του Κυριάκου στην πλάτη του...

Προφυλακίστηκε με εντελώς έωλες κατηγορίες και έκτοτε παραμένει στις φυλακές προφυλακισμένος ως ύποπτος τέλεσης νέων αδικημάτων, λες και ο Γιάννος είναι υπουργός ή πρόκειται να γίνει!

Εξήντα έξι προσωπικότητες της ελληνικής κοινωνίας, και μεταξύ τους κορυφαίοι νομικοί, παράγοντες της οικονομίας, καθηγητές πανεπιστημίου, καλλιτέχνες, αλλά και δημοσιογράφοι, υπογράφουν το κείμενο που προαναφέρω και στο οποίο τονίζουν ότι «η παρατεταμένη προφυλάκιση (του Παπαντωνίου) αποτελεί σκάνδαλο και ύβρη για τα δικαιώματα του ανθρώπου». Προσθέτουν δε μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα: «Ο Γιάννος Παπαντωνίου δεν έχει δικαστεί. Εναντίον του δεν έχουν καν απαγγελθεί κατηγορίες. Η ποινική δίωξη στηρίχθηκε σε εικασίες, ενώ η διετής ανάκριση περατώθηκε χωρίς να προκύψει απολύτως κανένα νέο στοιχείο για την τεκμηρίωσή τους. Πώς είναι νοητό ένα δημόσιο πρόσωπο με την πολιτική διαδρομή του Γιάννου Παπαντωνίου να διασύρεται για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα με ακραία μέτρα προφυλάκισης - που η πολιτεία επιφυλάσσει για τους χειρότερους εγκληματίες - και μάλιστα σε συνθήκες που ενέχουν στοιχεία αυθαιρεσίας; Αν δεν τεθεί τέρμα με Απαλλακτικό Βούλευμα στην ποινική διαδικασία, γιατί δεν παραπέμπεται το ταχύτερο δυνατό στον φυσικό του δικαστή για να κριθεί, κατά το δημοκρατικό του δικαίωμα που εγγυάται το Σύνταγμα; Μήπως γιατί ο διασυρμός στοχεύει ευρύτερα την περίοδο που η χώρα εντάχθηκε στο ευρώ, αναπτύχθηκε με γοργούς ρυθμούς και αναβάθμισε τη θέση της στην Ευρώπη και τον κόσμο;».

Οπου κι αν ακουμπήσεις, ΣΥΡΙΖΑ θα βρεις - δεν υπάρχει αυτό που έχει συμβεί στη χώρα…

Η σωστή κατεύθυνση

Παρότι κινδυνεύω να κατηγορηθώ ότι παίρνω τη δουλειά από τους συναδέλφους μου, του δικαστικού ρεπορτάζ, δεν μπορεί να αφήσω ασχολίαστη την απαλλαγή του Θόδωρου Τσουκάτου, του άλλοτε «στρατηγού» του κραταιού ΠΑΣΟΚ για το σκάνδαλο της Siemens. Ο άνθρωπος, και πρέπει να του το αναγνωρίσει κάποιος, είπε την αλήθεια σχετικά με εκείνο το εκατομμύριο μάρκων, απολογήθηκε, ανέλαβε την ευθύνη που του αναλογούσε, πάλεψε και χθες που εξεδόθη η απόφαση για το σκάνδαλο, ύστερα από μια δίκη που κράτησε 11 χρόνια, μπορεί να υπερηφανεύεται ότι και με τη σφραγίδα της ελληνικής Δικαιοσύνης δεν τον βαρύνει τίποτε. Από τη λιτή δήλωση που έκανε μετά το τέλος του δικαστηρίου μεταφέρω εδώ δύο φράσεις του:

«Πήρα την πολιτική ευθύνη λέγοντας την αλήθεια και η δικαίωση ήρθε μετά από 11 χρόνια. Στη διάρκεια αυτών των 11 χρόνων απολύτως μόνος (με ελάχιστες εξαιρέσεις δημόσιας στήριξης από τους συναγωνιστές μου) δέχτηκα σιωπηλά συκοφαντίες, ψέματα, διαστρεβλώσεις. Με πίκρα τα αφήνω όλα πίσω. Ελπίζω και εύχομαι μία από τις επικείμενες μεταρρυθμίσεις να αφορά τη διαφάνεια και το πολιτικό χρήμα».

Μακάρι, θα προσθέσω από την πλευρά μου, αλλά έχω την αίσθηση ότι χρειάζεται μεγάλη γενναιότητα από το πολιτικό σύστημα εν συνόλω να προχωρήσει σε αυτή την κατεύθυνση...