Ο παραδειγματισμός πια δεν αρκεί

Είναι βέβαιο ότι ήδη έχει υποπέσει στην αντίληψη περίπου όλων πια, το θέμα με τη δημοφιλή μεσημεριανή εκπομπή στην οποία ένα πάνελ έκανε για αρκετή ώρα διάφορα αστεία, με λόγια και σκετς, γελώντας υστερικά, για την περίπτωση μιας κοπέλας που ένας άγνωστος αποφάσισε να ικανοποιηθεί εκσπερματώνοντας πάνω της. Μετά την ευρεία δημοσιότητα της κατακραυγής, από μια μικρή αλλά ηχηρή ομάδα χρηστών των κοινωνικών δικτύων και τις καταγγελίες στο ΕΣΡ, οι πανελίστες έδωσαν κάποιες υποτυπώδεις εξηγήσεις. Η μια, αιρετή αντιδήμαρχος μάλιστα και πρόεδρος μεγάλου πολιτιστικού οργανισμού, ζήτησε μια αόριστη συγγνώμη χωρίς συγκεκριμένο αποδέκτη, μέσω Instagram, ενώ υπήρχε και ένα απολύτως υπαρκτό θιγόμενο πρόσωπο, το θύμα. Ο καθ’ ύλην αρμόδιος, ο παρουσιαστής, έκανε λόγο για «κακιά στιγμή» στην ανάδειξη μιας «αστείας διάστασης» του περιστατικού το οποίο, εντάξει, εκτός από αστείο, είναι και καταδικαστέο. Το ΕΣΡ έχει επιληφθεί και ορθώς αφού μέσω των αποφάσεών του υπογραμμίζεται η θέση της Πολιτείας. Δεν θα αλλάξει κάτι όμως. Για δυο λόγους. Ο ένας είναι ότι παραμένει η νοοτροπία της «αστείας διάστασης», του χάχανου από τη μια ή της αποσιώπησης, από την άλλη, των θεμάτων που άπτονται της σεξουαλικότητας ως «ταμπού». Δεν αλλάζουν οι πεποιθήσεις που οδηγούν πολλές γυναίκες, σύμφωνα με άπειρες έρευνες και μαρτυρίες, να μην καταγγέλλουν παρενόχληση ή/και κακοποίηση γιατί δεν θα τις πιστέψουν, θα τις περιγελάσουν, γιατί ζουν σε μικρές κοινωνίες, γιατί φοβούνται (βασίμως) ότι θα υποστούν συνέπειες χωρίς να βρουν το δίκιο τους.