Υπήρξε μαθήτρια του Γέρζι Γκροτόφσκι στη Νότια Ιταλία, παρακολούθησε σεμινάριο ινδικού θεάτρου Κατάκαλι στην Ινδία και «αφρικάνικη τελετουργική μαγεία στο θέατρο» στη Νότια Αφρική, όπου έζησε τέσσερα χρόνια. Ακολούθησε έναν προσωπικό δρόμο θεωρώντας πως ο καλλιτέχνης συμμετέχει στην αγωνία της ζωής, αναζητώντας όμως και την ελπίδα της, χωρίς να επιδιώκει τον ανώδυνο δρόμο. Στην περίπτωση της Σωτηρίας Λεονάρδου, που πέθανε το περασμένο Σάββατο, ύστερα από χρόνια σπάνια ασθένεια, κυριάρχησε η ισχυρή ταύτιση με έναν ρόλο – στο «Ρεμπέτικο» του Κώστα Φέρρη, το 1983 -, αλλά υπάρχει και η αθέατη πλευρά της.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή