Η κηδεία έγινε μια βροχερή ημέρα του Μαρτίου του 2006 στο Ποζάρεβατς, 70 χιλιόμετρα από το Βελιγράδι. Εκπρόσωποι της κυβέρνησης δεν παρέστησαν ούτε συγγενείς του νεκρού – φοβόντουσαν μη συλληφθούν. Τον δικτάτορα αποχαιρέτησαν μόνο μερικές χιλιάδες οπαδοί του. Ανάμεσά τους ο Πέτερ Χάντκε, ο οποίος εκφώνησε και επικήδειο. Σε συνέντευξή του αργότερα στους New York Times, θα δικαιολογούσε την παρουσία του ως εξής: «Πιστεύω πως ο Μιλόσεβιτς ήταν μια τραγική φιγούρα. Οχι ένας ήρωας, αλλά ένα τραγικό ανθρώπινο ον. Ομως εγώ είμαι συγγραφέας, όχι δικαστής. Αγαπώ τη Γιουγκοσλαβία – όχι τόσο τη Σερβία, σίγουρα όμως τη Γιουγκοσλαβία – και ένας από τους λόγους που παρέστην στην κηδεία ήταν για να συνοδεύσω την αγαπημένη μου χώρα στην πτώση της».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή