H μοναδική καλλιτέχνις από τον χώρο της άρτε πόβερα, η εικαστικός Μαρίζα Μερζ, πέθανε στο Τορίνο, όπου γεννήθηκε, έζησε και δημιούργησε τα έργα της, σε ηλικία 93 ετών. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας της ισορροπούσε πάντα ανάμεσα στην παραστατικότητα και την αφαίρεση: δημιούργησε, λοιπόν, από εντυπωσιακές σε κλίμακα δωματίου εγκαταστάσεις ως μικρά πορτρέτα από πηλό, τα οποία πολλοί θεωρούσαν αυτοπροσωπογραφίες. Η Μαρίζα Μερζ δοκίμασε ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 έως και πριν από λίγα χρόνια να εκφραστεί με πολλά διαφορετικά μέσα και υλικά, τα οποία ήταν συχνά αντισυμβατικά, όπως σύρμα, κερί και πηλό. Η ζωγραφική δεν έμεινε έξω από τα ενδιαφέροντά της. Στις ζωγραφικές της δημιουργίες πρωταγωνιστούσαν κατά κύριο λόγο γυναικείες μορφές που έμοιαζαν με αγγέλους ή με την Παναγία. Σπάνια δε, έδινε τίτλους ή έβαζε χρονολογία δημιουργίας στα έργα της επί τούτου, καθώς τους έδινε άλλη χρήση με το πέρασμα του χρόνου. Η αναγνώριση, ωστόσο, άργησε να έρθει καθώς κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της έμεινε στη σκιά του συζύγου της, διακεκριμένου καλλιτέχνη, Μάριο Μερζ και η ίδια είδε όλα τα φώτα να στρέφονται πάνω της όταν τιμήθηκε το 2013 με τον Χρυσό Λέοντα στην Μπιενάλε της Βενετίας για τη συνολική προσφορά της στην τέχνη. Μόλις πριν από δύο χρόνια, εξάλλου, είδε την πρώτη μεγάλη αναδρομική παρουσίαση του έργου της να φιλοξενείται στις Ηνωμένες Πολιτείες και συγκεκριμένα στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης. Μ.Α.