Είναι πρωτοφανές το ρίγος συγκίνησης που διαπέρασε τη Γαλλία, την Ευρώπη και τον κόσμο από τη φοβερή καταστροφή στην Παναγία των Παρισίων. Ομως, όσο ξαφνικά και σαρωτικά ήρθε το κακό, τόσο άμεσα αναδύθηκε μέσα από τις στάχτες και μια ελπίδα. Που ξεπερνά ακόμα και αυτή την ίδια την καταστροφή ενός ναού που είναι σύμβολο, κιβωτός ιστορίας, πολιτισμού, συνείδησης και αισθημάτων. Σημείο υπαρξιακής αναφοράς, θρησκευτικής και κοσμικής, εκατομμυρίων ανθρώπων. Κομμάτι απ’ την καρδιά της αληθινής, πνευματικής και αξιακής ταυτότητας της Ευρώπης. Γι’ αυτό και οι φλόγες που έκαψαν την ιστορική εκκλησία του Παρισιού αναγέννησαν αμέσως, την ίδια στιγμή, μια αίσθηση κοινότητας και συνέχειας που έμοιαζε πια εδώ και καιρό να έχει τόσο πικρά υποχωρήσει. Περίπου να έχει χαθεί. Μοιάζει μέσα σε λίγες ώρες τόσο πολλά να ξαναβρήκαν μέσα από αυτή την απώλεια το χαμένο νόημά τους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή