Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Οι κύριες οικονομικές τάσεις έχουν την τάση να καταλήγουν σε ορισμένα «καθιερωμένα» συμπεράσματα και στη συνέχεια να εμμένουν σε αυτά παρά τα στοιχεία που αποδεικνύουν το αντίθετο. Αυτό είναι κακό, αλλά αυτό που μπορεί να είναι χειρότερο είναι το ότι δεν απαιτείται επαναληψιμότητα των εμπειρικών αποτελεσμάτων. Αυτό είναι βασικό και ουσιαστικό στις περισσότερες φυσικές επιστήμες. Στην οικονομία, όμως, υπάρχει αδιαφορία για τέτοιες πιο επιστημονικές πρακτικές. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα δεδομένα που πρέπει να χρησιμοποιηθούν για να υπάρχει επαναληψιμότητα συμπερασμάτων δεν δίνονται καν σε άλλους ερευνητές.
Ο λόγος είναι συχνά βαθιά πολιτικός, επειδή η οικονομία καλείται να υποστηρίξει συγκεκριμένες ιδεολογικές θέσεις και συναφείς πολιτικές θέσεις. Για παράδειγμα, η εμπειρική εργασία που υποστηρίζει τη δημοσιονομική λιτότητα ή την απελευθέρωση της αγοράς αναφέρεται ευρέως και γίνεται η βάση για την προώθηση αυτών των συγκεκριμένων πολιτικών. Πολύ σπάνια όμως οι θεωρίες αυτές υπόκεινται σε έλεγχο - για παράδειγμα, αμφισβητώντας τις υποθέσεις τους και τις στατιστικές τους διαδικασίες.
Δεν είναι μυστικό ότι τα οικονομικά έχουν λειτουργήσει στην υπηρεσία της εξουσίας. Ο John Kenneth Galbraith σημείωσε το 1973 ότι τα οικονομικά αυτά είχαν γίνει ο «ανεκτίμητος σύμμαχος εκείνων των οποίων η άσκηση της εξουσίας εξαρτάται από ένα συναινετικό κοινό». Αν μη τι άλλο, η αποδοχή του ρόλου αυτού από τους οικονομολόγους έχει γίνει ισχυρότερη από τότε. Αλλά έχει επίσης καταστήσει το θέμα λιγότερο σχετικό και έχει μειώσει τη νομιμότητα και την αξιοπιστία του. Οι οικονομολόγοι δεν θεωρούνται πλέον από το ευρύ κοινό ότι είναι τα άτομα που θα κάνουν τις σωστές ερωτήσεις ή που θα προσπαθήσουν να τις απαντήσουν με ακεραιότητα.
Για να ανακτήσουν την αξιοπιστία τους, τα οικονομικά πρέπει να γίνουν πιο ανοικτά στην κριτική. Οι δυσάρεστες αλήθειες που εκφράζονται από τις φωνές που δεν συμφωνούν δεν μπορούν να αγνοούνται για πάντα. Αργά ή αργότερα, η πραγματικότητα θα έλθει στο προσκήνιο.
Η Τζαΐατι Γκος είναι καθηγήτρια Οικονομικών στο Jawaharal Nehru University στο Νέο Δελχί, εκτελεστική γραμματέας της International Development Economics Associates και μέλος της ανεξάρτητης επιτροπής για την αναθεώρηση της διεθνούς φορολογίας επιχειρήσεων - Independent Commission for the Reform of International Corporate Taxation
