Είχε υπολογιστεί στα πρώτα χρόνια της κρίσης. Από τα δέκα ευρώ των δαπανών του Δημοσίου τα τρία έπεφταν μέσα σε μια μαύρη τρύπα. Κανένας δεν ήξερε πού πήγαιναν, πώς πήγαιναν και γιατί πήγαιναν εκεί που πήγαιναν. Η σπατάλη δεν ήταν απλώς σπατάλη. Ηταν μια συνεχής διαρροή που φαινόταν αδύνατον να σταματήσει, χανόταν σε έναν άγνωστο χωροχρόνο της γραφειοκρατίας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή