Ο,τι αρχίζει ωραίο… Είναι Σάββατο 26 Μαΐου. Η ΑΕΚ έχει ανακοινώσει τον Μαρίνο Ουζουνίδη. Τα πρωτοσέλιδα εντυπωσιακά. «Εσένα ήθελα» η ατάκα του διοικητικού ηγέτη, που κατά τους αθλητικογράφους έφερε στην ΑΕΚ «τον καλύτερο έλληνα προπονητή». «Ο ενθουσιασμός του Μαρίνου, που… επιτέλους θα συνεργαστεί μ’ έναν μεγάλο παράγοντα». Προφανώς ο Ουζουνίδης στην προηγούμενη ομάδα του (που δεν διέθετε κάποιον μεγάλο παράγοντα) είχε ταλαιπωρηθεί. Τι να πούνε όμως στον Παναθηναϊκό; Οτι σε 18 μήνες ο Ουζουνίδης είχε κάνει 38 μεταγραφές κι είχε χρησιμοποιήσει 52 ποδοσφαιριστές; Η απόλυτη οικονομική και αγωνιστική καταστροφή. Μία δεύτερη περίπτωση Αντρέα Στραματσόνι σε ελληνική βερσιόν. Δεν είναι το 1-2 από τον Παναιτωλικό η πιο βαριά ήττα του εβρίτη τεχνικού. Είναι ότι ο Παναθηναϊκός του Γιώργου Δώνη έχει (στο γήπεδο) έναν βαθμό παραπάνω από την (πρωταθλήτρια) ΑΕΚ.

Χιόνι

Στην Ελλάδα ξεχνάμε εύκολα. Είναι ο Μαρίνος Ουζουνίδης, που έλεγε τον Μάιο: «Αν στη διοίκηση πιστεύουν ότι μπορεί να πορευθεί ο Παναθηναϊκός μόνο με ταλαντούχα παιδάκια της Κ20 θα είναι λάθος. Δεν γίνεται να σηκώσουν το βάρος μιας τέτοιας ομάδας». Την απάντηση τη δίνουν στο γήπεδο τα ίδια τα παιδάκια. Ο Μπουζούκης, για τον οποίο ο Ουζουνίδης είχε αποφανθεί ότι δεν κάνει και είχε εισηγηθεί να μείνει ελεύθερος. Για να τον κρατήσουν οι Νταμπίζας – Δώνης πριν υπογράψει στον Αστέρα Τρίπολης. Την απάντηση τη δίνει ο Χατζηγιοβάνης που την περσινή σεζόν ήταν εξαφανισμένος. Φρέσκα κουλούρια όμως φωνάζει ο κουλουράς. Ενοχλήθηκαν οι ρεπόρτερ της ΑΕΚ επειδή για το 0-0 στη Λάρισα φταίγανε ο αγωνιστικός χώρος κι ο διαιτητής που σφύριζε συνέχεια. Πού είναι περίεργο; Ή μήπως επρόκειτο για την πρώτη φορά; Το έχει τερματίσει από πέρυσι. Οταν για τα τέσσερα γκολ από τη Λαμία του Μπάμπη Τεννέ έφταιγε το χιόνι.

Μηδέν

Στις 19 Νοεμβρίου, πριν από τα ματς με Παναιτωλικό και Αγιαξ, έγραφα εδώ στα «ΝΕΑ, «φταίμε κι οι δυο». Φταίει καταρχήν ο διοικητικός ηγέτης, που αντί να ενισχύσει την ομάδα, κράτησε κάβα τα 25 εκατ. του Τσάμπιονς Λιγκ, φταίει κι ο προπονητής. Η συνέχεια ήταν ακόμα χειρότερη. Να μην είμαστε άδικοι όμως. Το απόλυτο μηδέν στους ομίλους καθρεφτίζει τη γύμνια του ρόστερ. Αυτή η ομάδα δεν μπορούσε κάτι καλύτερο. Τα κουράγια της φτάνανε μέχρι τα τέσσερα ματς των προκριματικών. Για το απόλυτο μηδέν στο χωράφι της Λάρισας και τους 13 λιγότερους βαθμούς από τον ΠΑΟΚ η ευθύνη ανήκει στον προπονητή. Να τα λέμε όλα. Πρωταθλητισμό, αυτή η ομάδα, αυτό το ρόστερ, δεν μπορούσε να κάνει με τίποτα. Το να θερίζουν οι θλάσεις είναι ευθύνη του προπονητικού τιμ. Το να αρχίζει να κρεμάει η ομάδα μετά το 60′ επιβεβαιώνει ότι κάτι έχει γίνει λάθος. Το να μην κάνεις φάση κόντρα στη Λάρισα είναι ευθύνη του προπονητή.

Πάσο

Η αποτυχία του Μαρίνου Ουζουνίδη είναι και στα δύο ταμπλό. Και αγωνιστικά και στη διαχείριση. Συμβαίνει και στους καλύτερους προπονητές να ψάχνουν να βρουν δικαιολογίες. Στην προκειμένη περίπτωση η συμπεριφορά και η εικόνα λένε ότι δεν το αντέχει. Η ευθεία επίθεση στους ποδοσφαιριστές μετά το 0-0 με τον Παναθηναϊκό. «Η ομάδα περπατούσε, αν είχα τη δυνατότητα θα κατέβαζα άλλη ενδεκάδα». «Δεν έχω να σχολιάσω κάτι για ποδόσφαιρο» μετά το 0-0 στη Λάρισα. Και προπονητής που «δεν το αντέχει» έχει τελειώσει από μόνος του. Με τον Μαρίνο Ουζουνίδη να τελειώνει ουσιαστικά, πριν ακόμα τον πάρουν από κάτω τα αποτελέσματα. Οταν αποδέχθηκε την καρατόμηση Σιμόες, Μπακασέτα, Λαμπροπούλου. Για έναν ποδοσφαιριστή, μπορεί να συμβεί. Τρεις είναι πολλοί. Επειδή δεν συμφωνούν με την πρόταση για ανανέωση των συμβολαίων τους. Εσύ ως προπονητής, που πας πάσο, κερδίζεις πόντους απέναντι στους άλλους ποδοσφαιριστές ή χάνεις;