Η κλήρωση του Ολυμπιακού με την Ντιναμό Κιέβου δεν είναι μια καλή κλήρωση – μπορεί να αποδειχτεί μια καλή κλήρωση. Καλή κλήρωση θεωρείται αυτή που σου φέρνει έναν αντίπαλο στα μέτρα σου, που για να τον αποκλείσεις πρέπει απλά να είσαι σοβαρός και προσεχτικός – τέτοια ήταν η κλήρωση με τη Λουκέρνη π.χ. το περασμένο καλοκαίρι. Η Ντιναμό Κιέβου έχει πολλά που δεν έχει ο Ολυμπιακός. Εχει τεράστια ιστορία και βαριά ευρωπαϊκή φανέλα. Εχει εμπειρίες μεγάλες στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Εχει ένα πανάκριβο ρόστερ και γνωρίζει και τις δυσκολίες που θα συναντήσει στην Ελλάδα, αφού μόλις πέρυσι αγωνίστηκε με την ΑΕΚ στις 32 του Γιουρόπα Λιγκ και την απέκλεισε.

Από την άλλη η κλήρωση μπορεί να αποδειχτεί καλή, υπό κάποιες προϋποθέσεις. Η Ντιναμό Κιέβου θα μπει υποχρεωτικά, εξαιτίας των συνθηκών που επικρατούν τον χειμώνα στην Ουκρανία, σε χειμερία νάρκη – όταν τον Φεβρουάριο θα αγωνιστεί με τον Ολυμπιακό θα είναι μια ομάδα χωρίς αγωνιστικό ρυθμό: αυτό πέρυσι η ΑΕΚ παραλίγο να το εκμεταλλευτεί. Επίσης όποια μεταγραφή κι αν κάνει (ο προπονητής της Αλεξάντερ Χατσέβιτς δήλωσε πως περιμένει έναν κυνηγό) δύσκολα ο νεοφερμένος θα έχει προλάβει να προσαρμοστεί. Είναι μια ομάδα που δεν αφήνει τον αντίπαλο να παίξει, αγαπάει την άμυνα και δεν κάνει θεαματικά ματς: συνήθως αυτές οι ομάδες δεν τρομάζουν τον Ολυμπιακό. Ομως όπως και να έχει το πράγμα το ματς θα γίνει σε δύο μήνες και μέχρι τότε κανείς δεν γνωρίζει τι θα συμβαίνει: όπως μου έλεγε χθες ένας έμπειρος παίκτης του Ολυμπιακού «μακάρι να παίζαμε τώρα». Το καταλαβαίνω. Πιστεύω μάλιστα πως παρά τις ελλείψεις και τους τραυματισμούς κάποιων βασικών και ο Μαρτίνς θα ήθελε να γινόταν το ματς τώρα. Οπως έλεγε σε συνεργάτη του, στα ματς με τη Μίλαν και τη Λαμία η ομάδα έβγαλε στο γήπεδο «περισσότερο από το 80%» των όσων είχε σχεδιάσει.

Ξανά

Ο Μαρτίνς έχει αντιμετωπίσει ξανά την Ντιναμό Κιέβου: το 2014, όταν ήταν προπονητής της Ρίο Αβε. Τότε οι Ουκρανοί είχαν αποκλείσει την ομάδα του με δύο νίκες. Και σε αυτή την είδηση υπάρχουν δύο πλευρές. Η κακή είναι ότι το όνομά της στον προπονητή γεννά μια θλιβερή ανάμνηση – ίσως τη σεβαστεί υπερβολικά ενθυμούμενος την παλιά του κακή εμπειρία. Από την άλλη το κίνητρο για βεντέτα είναι λόγος για να δείξει στα ματς τεράστια προσοχή. Ενα μόνο δεν μπορεί ο κόουτς: να αλλάξει το πρόγραμμα. Δυστυχώς για αυτόν ο Ολυμπιακός θα αγωνιστεί με τους Ουκρανούς έχοντας να παίξει εκείνες τις εβδομάδες αρχικά με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα και στη συνέχεια με την ΑΕΚ στο Γεώργιος Καραϊσκάκης. Η πίεση θα είναι τεράστια, αλλά τα δύσκολα είναι για τους σκληρούς και τους φιλόδοξους.

Κανόνας

Ο κανόνας της διπλής ανάγνωσης των ειδήσεων έχει εφαρμογή στις πιο πολλές. Χθες π.χ. γράφτηκε στον γαλλικό Τύπο ότι ο Ολυμπιακός επιχειρεί να πάρει δανεικό από την Ολιμπίκ Μαρσέιγ τον Κώστα Μήτρογλου, που δεν αγωνίζεται βασικός τελευταία. Η είδηση έχει γραφτεί ξανά προ διμήνου, ο Μήτρογλου την είχε διαψεύσει όταν ήρθε να αγωνιστεί με την Εθνική, αλλά όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά, αρκεί οι πληροφοριοδότες των Γάλλων να μην είναι ευφάνταστοι έλληνες ατζέντηδες ή και έλληνες δημοσιογράφοι που καμιά φορά κάνουν την επιθυμία τους είδηση. Τα χρήματα για τον δανεισμό του Μήτρογλου είναι πάρα πολλά, αλλά ο Ολυμπιακός μάς έχει συνηθίσει σε τρέλες, οπότε το πράγμα δεν αποκλείεται. Αλλά μια πιθανή επιστροφή θα είχε και τα καλά της και τα κακά της και όλα πρέπει να συνυπολογιστούν.

Παιδί

Ο Μήτρογλου είναι το καλύτερο παιδί, αλλά είναι πάντα παιδί. Οπως έλεγε ένας άνθρωπος που τον έχει ζήσει στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού, «όταν βρίσκεται στην ομάδα, η ομάδα ζει με τα φεγγάρια του. Αν είναι καλός πετάει, αν δεν είναι όλοι ασχολούνται μαζί του». Εχει βέβαια μεγαλώσει κι έχει ωριμάσει και δεν είναι το παιδί που κάποτε μπορούσε να την κοπανήσει από το ξενοδοχείο της Εθνικής Ελπίδων για να επισκεφτεί τα βραδινά αξιοθέατα μιας πόλης, αλλά όπως όλα τα παιδιά, πάντα έχει ανάγκη κάποιον να τρέχει για αυτόν. Αυτή τη στιγμή τα αποδυτήρια του Ολυμπιακού είναι τόσο καλά, που όσοι θυμούνται ειδικά όσα συνέβαιναν πέρυσι, σταυροκοπιούνται! Κι αυτό η ομάδα έχει σκοπό να το διαφυλάξει σαν κόρη οφθαλμού.

Σχέση

Από την άλλη όσες μικροπαραξενιές κι αν έχει ο Μήτρογλου κι όσους μικροτραυματισμούς κι αν κουβαλάει, η σχέση του με το γκολ είναι μοναδική και η προσαρμογή του θα είναι άμεση – για αυτό και οι πληροφορίες από τη Γαλλία γίνονται εύκολα πιστευτές. Πάντως δεν ξέρω αν είναι η καλύτερη λύση για τη θέση του φορ. Ποια είναι αυτή; Ο παίκτης που θέλει ο προπονητής, όπως και να τον λένε! Δεν είναι αλάνθαστος στις επιλογές του ο Πορτογάλος: κανείς δεν είναι. Αλλά έχει πλέον καταλάβει και τον Ολυμπιακό και το ελληνικό πρωτάθλημα και όποιον παίκτη διαλέξει θα τον διαλέξει γιατί θα έχει στο μυαλό του το πώς θα τον αξιοποιήσει. Το δικαίωμά του να κάνει επιλογές το κέρδισε στο γήπεδο ο Μαρτίνς και μπράβο του.

Νίκη

Στο μεταξύ ο ΠΑΟΚ έκανε μία ακόμα νίκη στο πρωτάθλημα, τη δέκατη τρίτη σε δεκατέσσερα ματς, περνώντας από τη Λιβαδειά – ο γηπεδούχος Λεβαδειακός, προτελευταίος στο πρωτάθλημα, δύσκολα θα μπορούσε να κόψει βαθμούς από τον θυμωμένο μετά τον ευρωπαϊκό του αποκλεισμό ΠΑΟΚ που κέρδισε τελικά με 2-1, πολύ πιο εύκολα από όσο δείχνει το τελικό σκορ. Η ομάδα του Ραζβάν Λουτσέσκου, που κράτησε τη διαφορά των 8 βαθμών από τον Ολυμπιακό, προηγήθηκε με 2-0, χάρη στα γκολ του Πρίγιοβιτς και του Μπίσεσβαρ, αλλά μετά τη συμπλήρωση μιας ώρας σταμάτησε να κάνει σωστά και τα στοιχειώδη, παίζοντας με το μυαλό στο ρολόι και μόνο κι ενώ ο αντίπαλός του αγωνιζόταν με κάτι παιδάκια (Ιωαννίδης, Λιάγκας, Καραχάλιος κ.τ.λ.) – μάλλον ο κόουτς των γηπεδούχων προετοιμάζει μια ομάδα για να πάρει μέρος του χρόνου στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής. Οταν ο Σανίνο αποφάσισε να βάλει στο γήπεδο δύο έμπειρους παίκτες (τον Ναγκίς και τον Μανγκά) ο Λεβαδειακός μείωσε με τον Ζησόπουλο (πιθανότατα στη μοναδική ολοκληρωμένη προσπάθεια που έκανε στο δεύτερο ημίχρονο), αλλά δεν ανησύχησε σχεδόν ποτέ τον θεατή του ματς Πασχαλάκη. Πέτυχε απλά το γκολ της τιμής, αν και είναι γνωστό ότι η τιμή τιμή δεν έχει…