«Α! η Βαρκελώνη είναι μια υπέροχη πόλη. Και χαίρομαι που ήρθα και που με υποδέχθηκε το κοινό της πόλης τόσο θερμά». Ο τόνος της φωνής της στην τηλεφωνική μας επικοινωνία είχε αυτόν τον παιδικό ενθουσιασμό, σαν να είναι η πρώτη φορά που την αποθεώνουν για μια παράστασή της. Και αν έχει εισπράξει τον θαυμασμό στα πενήντα χρόνια που βρίσκεται στον χώρο του θεάματος! Η Ιζαμπέλα Ροσελίνι, που παρουσιάζει την παράσταση «Link link» στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το ερχόμενο Σάββατο, έχει την αυτοπεποίθηση στα 66 της ότι ανήκει σε εκείνη την κατηγορία των καλλιτεχνών που μπόρεσαν να ξεφύγουν από τη λάμψη των γονιών της και να δημιουργήσει τη δική της περσόνα. Η κόρη της Ινγκριντ Μπέργκμαν και του Ρομπέρτο Ροσελίνι άφησε τα αστραφτερά της χνάρια σε όποιο πεδίο κι αν κινήθηκε και εξακολουθεί με μαεστρία να αποδεικνύει ότι της αξίζει η προσοχή που συνεχίζει να κερδίζει.

Φυσικά η εκκίνησή της έγινε με τους πλέον ευνοϊκούς όρους. Μεγάλωσε με νταντάδες μαζί με τα επτά ετεροθαλή αδέλφια της – από τους προηγούμενους γάμους των γονιών της – και τη δίδυμη αδελφή της και έδειξε από νωρίς ότι δεν τη χωρούσε η δόξα των λαμπερών γονιών της. Δεν έχασε την όρεξή της για ζωή και περιπέτεια ακόμη και όταν πέρασε μεγάλο μέρος της εφηβείας της στο κρεβάτι, λόγω χειρουργικών επεμβάσεων, εξαιτίας της σκολίωσης που την ταλαιπωρούσε. Για εκείνη «η ζωή είναι ένα θαύμα και οφείλουμε – σε αυτό το δώρο – να τη ζούμε όσο πιο έντονα και δημιουργικά μπορούμε. Δεν πρέπει να είναι μια κοινοτοπία που επαναλαμβάνουμε, αλλά να γίνει μέρος των καθημερινών μας σκέψεων και πράξεων. Οφείλουμε να ευτυχούμε και να κάνουμε τον κόσμο γύρω μας και μέσα μας πιο όμορφο».

Ναι, η ομορφιά ήταν ένα μεγάλο κομμάτι στη ζωή της. Αλλά ο επαγγελματικός της προσανατολισμός εκπορεύτηκε από την αγάπη της για τα ζώα. Σε ηλικία 19 ετών πήγε να σπουδάσει δημοσιογραφία στη Νέα Υόρκη. Ηθελε να ορίσει όπως λέει τον εαυτό της και να βρει τη θέση της στον κόσμο ενώ παράλληλα τελειοποίησε και τα αγγλικά της. Επέστρεψε στην Ιταλία και άρχισε να εργάζεται στη RAI ως ρεπόρτερ. Η ομορφιά της όμως άρχισε να ανοίγει τους δρόμους του θεάματος. Ενας μικρός ρόλος σε μια ταινία της μητέρας της έφτασε για να ανοίξει τα φτερά της. Ακολούθησαν κάμποσοι τηλεοπτικοί ρόλοι μέχρι να κάνει το μεγάλο βήμα με το «Λιβάδι» των αδελφών Ταβιάνι.

Το όνομά της είχε αρχίσει να αποκτά το δικό του βάρος στον κόσμο του σινεμά. Εκείνη όμως θέλησε τη δεκαετία του 1980 να κατακτήσει τον κόσμο της μόδας. Γίνεται μοντέλο, κάνει φωτογραφίσεις, πασαρέλα και συνεργάζεται με τη Lancome. «Αυτή η σχέση ήταν περιπετειώδης όπως θα γνωρίζετε. Με απέλυσαν στα 40 και με επαναπροσέλαβαν στα 60. Φυσικά και χάρηκα αλλά δεν μπορούσα να μη ρωτήσω γιατί το έκαναν αυτό. Η απάντησή τους ήταν πως ήθελαν να διευρύνουν το αγοραστικό τους κοινό. Δεν είναι όλες οι γυναίκες ξανθές με γαλανά μάτια, ούτε φυσικά και θέλουν να γίνουν έτσι. Υπάρχουν κι εκείνες που ταυτίζονται με μεγαλύτερες ηλικίες και ήθελαν να τις συμπεριλάβουν».

Ο ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΧΡΟΝΟΣ. Η Ιζαμπέλα Ροσελίνι έχει τον δικό της τρόπο να μετράει τον χρόνο και να τον κάνει πολύτιμο. Οταν μεγάλωσαν τα παιδιά της και ένιωσε ότι δεν υπήρχαν γύρω της άνθρωποι που της χρειάζονταν επέστρεψε στα θρανία και σπούδασε Βιολογία. «Μου αποκαλύφθηκε ένας καινούργιος κόσμος μέσα από τις γνώσεις που απέκτησα για τα ζώα, τον τρόπο που συμπεριφέρονται και που αισθάνονται. Είναι μια μαγική εμπειρία». Με αυτή τη χαρά αποφάσισε – ύστερα από παρότρυνση του καλού της φίλου Ρόμπερτ Ρέντφορντ – να κάνει μια σειρά ταινιών μικρού μήκους μέσα στις οποίες μιλούσε για το ζωικό βασίλειο με χιουμοριστικό τρόπο. Το «Green porn» το μετέφερε στη σκηνή και έκανε μια πολύ πετυχημένη παγκόσμια περιοδεία. Τώρα έφτιαξε ένα καινούργιο θεατρικό υπό τον τίτλο «Link Link» για να δώσει τη δική της εκδοχή για την εξέλιξη: «Για μένα, όπως έχω πει και πάλι, τρεις λέξεις τη στηρίζουν: αλλαγή, συνεργασία και αλληλεγγύη. Τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς αυτά, άρα δεν μπορεί και να υπάρξει πρόοδος. Αυτό το διδάσκει η φύση, αν την παρατηρήσουμε σωστά. Ομως ο σκοπός του έργου είναι ψυχαγωγικός και θέλω ο κόσμος που θα το δει να προβληματιστεί πάνω σε οικολογικά θέματα, αλλά και να γελάσει».

Πώς βλέπει άραγε μια καλλιτέχνις με οικολογική ευαισθησία την κίνηση του Ντόναλντ Τραμπ να αποχωρήσει από τη Συμφωνία του Παρισιού για την Κλιματική Αλλαγή; Θα τον καλούσε να δει το σόου της; «(γελάει δυνατά). Σιγά μην έχει χρόνο να έρθει! Δεν ξέρω, το θέατρο είναι ανοιχτό για όλους. Αν θέλει να έρθει, ας έρθει…».