Παρά τις εντάσεις που έχει δημιουργήσει το Brexit, οι ηγέτες της Γαλλίας, της Γερμανίας και του Ηνωμένου Βασιλείου στέκονται ενωμένοι όποτε η ΕΕ έρχεται σε αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ. Αν παραμείνουν ενωμένοι, οι «τρεις μεγάλοι» θα υπηρετήσουν καλά την ΕΕ στους δύσκολους καιρούς που έρχονται.

Αυτή η ενότητα δεν είναι απλώς ρητορική. Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει στηρίξει τελευταία τα σχέδια ολοκλήρωσης της ΕΕ όσον αφορά την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας – πολύ περισσότερο από ό,τι πριν από το δημοψήφισμα για το Brexit. Φυσικά, καταλυτικό ρόλο σε αυτή την αλλαγή στάσης έπαιξε ο πρόεδρος Τραμπ. Είναι σαφές ότι ο πρόεδρος Τραμπ βλέπει την ΕΕ και κάποια από τα κράτη – μέλη της ως αντιπάλους και όχι ως συμμάχους. Παρότι οι ΗΠΑ θα παραμείνουν ο πιο σημαντικός σύμμαχος της ΕΕ και των ευρωπαϊκών κρατών – μελών του ΝΑΤΟ, δεν είναι πλέον ο πιο αξιόπιστος σύμμαχος.

Η αλλαγή αυτή έχει διαψεύσει τις ελπίδες στο Ηνωμένο Βασίλειο πως η μετά το Brexit Βρετανία θα μπορούσε να αξιοποιήσει την «ειδική σχέση» της με τις ΗΠΑ, και έχει αναδείξει την κατεπείγουσα ανάγκη να αυξήσει η ΕΕ τη στρατηγική της αυτονομία. Η ΕΕ πρέπει να οικοδομήσει τη δυνατότητα να ορίζει η ίδια τις στρατηγικές προτεραιότητές της και να αναλαμβάνει δράση εφόσον χρειάζεται, μόνη της ή με συμμάχους. Αυτός ο στόχος θα επιτευχθεί πιο εύκολα αν συνεργαστεί με το Ηνωμένο Βασίλειο.

Η αλήθεια είναι πως η ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν περισσότερη διεθνή επιρροή μαζί παρά χώρια. Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει σημαντική διπλωματική εμπειρία, διεθνή επιρροή, καθώς και στρατιωτικούς και οικονομικούς πόρους που μπορούν να στηρίξουν κοινές επιχειρήσεις, ακριβώς όπως η στήριξη της ΕΕ μπορεί να προσφέρει σημαντική ώθηση στις βρετανικές πολιτικές στη διεθνή σκηνή. Το πώς ακριβώς θα συμμετέχει μετά το Brexit το Ηνωμένο Βασίλειο στις κοινές αποφάσεις της ΕΕ όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, την ασφάλεια και την άμυνα θα πρέπει να καθοριστεί στη συμφωνία αποχώρησης. Στο μεταξύ δεν πρέπει να ληφθούν αποφάσεις που να εμποδίζουν ή να υπονομεύουν τον συντονισμό μεταξύ ΕΕ και Ηνωμένου Βασιλείου σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Αντίθετα, πρέπει να ενισχύσουμε τους δεσμούς ανάμεσά τους.

Προκειμένου να γίνει αυτό, η συνεργασία των «τριών μεγάλων» είναι απαραίτητη. Η τριάδα έχει ήδη αποδείξει τις δυνατότητές της. Εκείνη ξεκίνησε τις διαπραγματεύσεις με το Ιράν για το πυρηνικό του πρόγραμμα ήδη από το 2003 και εκείνη μπορεί να σώσει τη συμφωνία τώρα που αποχώρησαν οι ΗΠΑ. Η στενή συνεργασία αυτών των τριών χωρών θα ωφελήσει και την ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο και θα διευκολύνει την επίτευξη συμφωνίας για το Brexit.