Την ώρα ακριβώς που ο Πρωθυπουργός παρομοίαζε με την Ιθάκη τη λήξη του δικού του τρίτου Μνημονίου, όλοι ανεξαιρέτως οι διεθνείς αναλυτές μιλούσαν για Οδύσσεια που βρίσκεται μόλις στην αρχή της. Και ενώ ο ξένος Τύπος «σύσσωμος» διαπίστωνε ότι η συνταγή των Μνημονίων απέτυχε παταγωδώς να θεραπεύσει την Ελλάδα, ο ίδιος μας έλεγε ότι αλλάζουμε σελίδα.

Αν πιστέψουμε το πρωθυπουργικό αφήγημα, το τρίτο Μνημόνιο, παρότι οδυνηρό και άδικο, που επιβλήθηκε από τους δανειστές παρά τη θέληση του ΣΥΡΙΖΑ, στο τέλος πέτυχε την αποστολή του, χάρη στον πολυμήχανο Οδυσσέα, που με κάποιον «μαγικό» τρόπο κατάφερε να το εφαρμόσει, για να οδηγήσει, έτσι, την Ελλάδα στην Ιθάκη της. Ζήτω το τρίτο Μνημόνιο και… τύφλα να έχει ο Ομηρος!

Αν πιστέψουμε, όμως, όλους τους σοβαρούς εγχώριους και διεθνείς αναλυτές, που κατά καιρούς καταγγέλθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ ως μνημονιακοί – και αυτό είναι το «αστείο» της υπόθεσης -, τα Μνημόνια απέτυχαν παταγωδώς να γιατρέψουν τον μεγάλο ασθενή.

Είναι αλήθεια ότι τα Μνημόνια έσωσαν την Ελλάδα από τη χρεοκοπία. Με υπερβολική και άδικη λιτότητα αποκατέστησαν στη χώρα μας τη δημοσιονομική ισορροπία. Καταδίκασαν όμως τον ασθενή να κάθεται για αρκετά χρόνια ακόμη σε αναπηρική καρέκλα, αφού παρά τη μεγάλη συμπίεση των εισοδημάτων και της κατανάλωσης απέτυχαν να βρουν το φάρμακο για την επανεκκίνηση της παραγωγικής διαδικασίας, τη μείωση της ανεργίας και την ανάπτυξη της οικονομίας σε υγιή και αυτοτροφοδοτούμενη βάση.

Για να δούμε όμως με ποιον «μαγικό» τρόπο τα «κατάφερε» ο πολυμήχανος Οδυσσέας; Καταρχήν διατήρησε στο ακέραιο όλες τις μνημονιακές πολιτικές λιτότητας στους μισθούς, στα εισοδήματα και στις συντάξεις. Και όχι μόνο αυτό. Επέβαλε νέες φορολογίες παντού: στην παραγωγή με ειδικούς φόρους, στην κατανάλωση με αυξήσεις στον ΦΠΑ, στα εισοδήματα με υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές που συνέθλιψαν τη μεσαία τάξη και μαζί μ’ αυτήν την καταναλωτική δαπάνη στην αγορά. Ετσι αυξήθηκαν τα έσοδα από τους φόρους, την ώρα όμως που η φοροδιαφυγή εξακολουθεί να οργιάζει στην Ελλάδα όπως αποδεικνύουν τα ευρήματα από τους ελέγχους της ΑΑΔΕ.

Το φορολογικό κρεσέντο ακολούθησε μια πρωτοφανής για τα χρονικά σύγχρονου ανεπτυγμένου κράτους άδικη ασφαλιστική μεταρρύθμιση. Αυτή του «πολυμήχανου» Κατρούγκαλου το 2016. Οι συνταξιούχοι χωρίστηκαν σε παλαιούς και νέους. Στους πρώτους δόθηκε η υπόσχεση ότι θα διατηρήσουν ακέραιες τις συντάξεις τους μέχρι και το τέλος του 2018. Αλλά θα περικοπούν από 1.1.2019. Οι δεύτεροι καταδικάστηκαν να πληρώσουν αυξημένες εισφορές για να παίρνουν στο μέλλον συντάξεις πείνας πολύ χαμηλότερες από το ύψος των εισφορών που θα καταβάλλουν σε όλο τον εργασιακό τους βίο. Και σαν να μην έφθαναν αυτά, επιβλήθηκαν εισφορές – φωτιά σε όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες που τρώνε ώς και το 70% των εισοδημάτων τους.

Κάπως έτσι, με υπερβολικούς φόρους, υπέρογκες εισφορές, άγριες και άδικες περικοπές συντάξεων πορεύτηκε ο «πολυμήχανος» Οδυσσέας που έδεσε τη χώρα στο κατάρτι του Μνημονίου για πολλά χρόνια ακόμη, αν σκεφθεί κανείς ότι ακολουθούν οι περικοπές των συντάξεων το 2019, του αφορολογήτου το 2020 και των βαριών πρωτογενών πλεονασμάτων. Και η Οδύσσεια συνεχίζεται…