Το ταξίδι του κακάο μέχρι να φτάσει στην καφετέρια που πίνεις τη σοκολάτα σου περνά μέσα από ένα εργοστάσιο επανασυσκευασίας όπως αυτό στο San Pedro της Ακτής Ελεφαντοστού, όπου περίπου 20 τρέιλερ φορτηγά φτάνουν καθημερινά γεμάτα με τόνους αποθεμάτων για τις διεθνείς αγορές.

Εργαζόμενοι που φορούν μάσκες ξεφορτώνουν σάκους βάρους έως και 65 κιλών (143 λίβρες) και τους σκίζουν, προετοιμάζοντας το περιεχόμενο για στέγνωμα, ταξινόμηση και καθάρισμα. Άλλοι ταξινομούν τους σπόρους στο πάτωμα σε σωρούς για συλλογή.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα απαιτήσει από εταιρείες να αποδείξουν ότι κάθε σπόρος που εισάγουν στην ήπειρο δεν συνέβαλε στην αποψίλωση των δασών

Όπου κοιτάξεις και περπατήσεις υπάρχουν κόκκοι κακάο. Εκατομμύρια και εκατομμύρια παραδίδονται σε παρόμοιες εγκαταστάσεις στη Δυτική Αφρική και στη συνέχεια αποστέλλονται σε αποθήκες στο Άμστερνταμ, το Αμβούργο και την Αμβέρσα του Βελγίου, για τις κορυφαίες σοκολάτες του κόσμου, όπως προειδοποιεί το Fortune.

Ωστόσο, μια τεράστια αλλαγή βρίσκεται σε εξέλιξη που απειλεί να ανατρέψει αυτήν την αλυσίδα εφοδιασμού και να κλονίσει τις τιμές για τα γλυκά, τα προϊόντα περιποίησης του δέρματος και τα φυτικά φάρμακα. Από τις 30 Δεκεμβρίου, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα απαιτήσει από εταιρείες όπως η Cargill Inc., η Ferrero Group, η Nestle SA και η Mars Inc. να αποδείξουν ότι κάθε κόκος που εισάγουν στην ήπειρο δεν συνέβαλε στην αποψίλωση των δασών.

Έλεγχος στα λιμάνια

Αυτό σημαίνει εντοπισμό τους σε λιμάνι, μια δαπανηρή εντολή για έναν κλάδο που ήδη κλιμακώνεται από τη μείωση της παραγωγής και τις τιμές ρεκόρ για τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης.

Ωστόσο, καμία απόδειξη δεν σημαίνει καμία πώληση – μια σημαντική ποινή δεδομένου ότι τα 27 μέλη της ΕΕ είναι ο μεγαλύτερος αγοραστής από την Ακτή Ελεφαντοστού και τη Γκάνα.

«Έχουμε ένα όπλο στο κεφάλι μας για να εγκαταστήσουμε συστήματα και να ετοιμαστούμε», δήλωσε ο Paul Davis, πρόεδρος του βιομηχανικού ομίλου European Cocoa Association. «Αναμένουμε διακοπή για περίπου ένα έως δύο χρόνια και αυτό θα μπορούσε να σημαίνει υψηλότερες τιμές στην Ευρώπη».

Κάθε αποστολή —σε σακούλες ή χύμα— θα πρέπει να αναφέρει τις συντεταγμένες GPS των εκμεταλλεύσεων όπου καλλιεργήθηκε το κακάο και αυτές οι πληροφορίες πρέπει να ανεβαίνουν σε μια βάση δεδομένων της ΕΕ. Οι Cargill, Ferrero και Nestle δήλωσαν ότι αναπτύσσουν τα δίκτυα γεωεντοπισμού τους στην Ακτή Ελεφαντοστού, η οποία προμηθεύει το 44% του παγκόσμιου κακάο.

Καμία από τις εταιρείες με τις οποίες ήρθαν σε επαφή δεν θα έλεγε πόσα ξοδεύουν για τις προσπάθειές τους και δεν θα συζητούσαν εάν τελικά οι καταναλωτές θα καλύψουν αυτά τα έξοδα με τη μορφή ακριβότερης σοκολάτας. Δεν είναι επίσης σαφές εάν το βάρος θα πέσει στους αγρότες, οι οποίοι είναι ήδη από τους φτωχότερους στον κόσμο.

Ο κανονισμός της ΕΕ για την αποψίλωση των δασών, ή EUDR, καλύπτει επίσης το φοινικέλαιο, τον καφέ, τη σόγια, την ξυλεία και τα βοοειδή – διαβόητες κινητήριες δυνάμεις της καθαρής κοπής. Ο νόμος, που φτάνει από τον Αμαζόνιο μέχρι την Αφρική και την Ασία, ισχύει για πρώτες ύλες καθώς και για προϊόντα όπως το δέρμα και τα έπιπλα.

Η επίδραση στο περιβάλλον

Χωρίς αυτό, περίπου 248.000 εκτάρια (613.000 στρέμματα) δάσους θα χάνονταν κάθε χρόνο μέχρι το 2030, εκτιμά το μπλοκ.

Οι κόκοι που θεωρούνται μη συμμορφούμενα από εταιρείες πιθανότατα θα πωλούνται στις ΗΠΑ ή την Ασία — σαφώς μικρότερες, λιγότερο κερδοφόρες αγορές για τους παραγωγούς της Δυτικής Αφρικής. Εάν η ΕΕ μάθει ότι μια αποστολή παραβίασε το νόμο, οι κυρώσεις περιλαμβάνουν πρόστιμα, δήμευση ή προσωρινή απαγόρευση εμπορίου στο μπλοκ.

Αυτό έχει δημιουργήσει ένα πιεστικό πρόβλημα για τον κλάδο. Οι κόκκοι κακάο χρειάζονται περίπου 12-18 μήνες από τη στιγμή της συγκομιδής για να φτάσουν στην Ευρώπη, επομένως η τρέχουσα καλλιέργεια πρέπει να συμμορφώνεται με τον κανονισμό επειδή θα εκφορτωθεί μετά τις 30 Δεκεμβρίου.

Το κακάο ευθύνεται για το 7,5% της συνεισφοράς της ΕΕ στην παγκόσμια αποψίλωση των δασών, σύμφωνα με το BloombergNEF. Ορισμένες εταιρείες παρακολουθούν ήδη οι κόκοι μέσω εθελοντικών προγραμμάτων βιωσιμότητας, αλλά ο νέος νόμος απαιτεί ένα βαθύτερο επίπεδο επιτήρησης που ξεκινά με τη χαρτογράφηση των συχνά ασαφών ορίων απομακρυσμένων, μεμονωμένων οικοπέδων.