Αναζήτηση
Τις δραματικές στιγμές που βίωσε κάτω από τα ερείπια του σπιτιού του στη Γάζα και τις οποίες δεν πρόκειται να ξεχάσει ποτέ, περιέγραψε ένας Παλαιστίνιος, ο οποίος είδε από τη μία στιγμή στην άλλη το σπίτι του να μετατρέπεται σε χαλάσματα και τα πάντα γύρω του να σκοτεινιάζουν.
Μόλις είχε αρχίσει να ξημερώνει και το πρωινό φως εισερχόταν στα δωμάτια του όταν ξαφνικά το σπίτι του Γουαχίντ Μουσά «καταπνίγηκε» από ένα βουνό από ερείπια, θάβοντας τον ίδιο, τη σύζυγό του και τον γιο του στα χαλάσματα.
«Ξύπνησα τρομοκρατημένος. Βρήκα περισσότερα από τα δύο τρίτα του σώματός μου θαμμένα κάτω από τα χαλάσματα. Νόμιζα ότι ήταν το σπίτι μας που είχε γίνει στόχος. Για μια στιγμή νόμιζα ότι βρισκόμουν σε τάφο», είπε χαρακτηριστικά ο 55χρονος Γουαχίντ στο Middle East Eye, ανακαλώντας στο μυαλό του τις τρομακτικές στιγμές που βίωσε.
Μια αεροπορική επιδρομή του Ισραήλ είχε πλήξει το διπλανό σπίτι, αλλά ο ισχυρή δόνηση που ακολούθησε τον βομβαρδισμό προκάλεσε μεγάλες καταστροφές στο κτίριο κατοικιών στον προσφυγικό καταυλισμό αλ-Μαγκάζι, όπου διέμεναν 36 άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένης της οικογένειάς του Γουαχίντ μαζί με 35 εσωτερικά εκτοπισμένους Παλαιστίνιους.
Παλαιστίνιοι αναζητούν επιζώντες σε χαλάσματα κτιρίου στη Γάζα
Ο Γουαχίντ, διευθυντής εργαστηρίου, ήλπιζε ότι το σπίτι του – σε μια περιοχή της κεντρικής Λωρίδας της Γάζας που έχει χαρακτηριστεί ως «ασφαλής» από τον ισραηλινό στρατό – θα γλίτωνε από τους βάναυσους βομβαρδισμούς που έχουν ισοπεδώσει ολόκληρες γειτονιές και έχουν σκοτώσει περισσότερους από 11.200 ανθρώπους.
«Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν η γυναίκα και τα παιδιά μου. Φοβόμουν μήπως τα χάσω, μέχρι που άκουσα τη φωνή της γυναίκας μου, Ριμ να με καλεί με μία φωνή γεμάτη πόνο: ‘Γουαχίντ’. Εκείνη τη στιγμή, ένιωσα την ελπίδα ότι ήταν ακόμη ζωντανή», είπε.
«Ήταν σαν εφιάλτης»
Η Ριμ δεν μπορεί να βρει λέξεις για να περιγράψει πώς ένιωθε ενώ ήταν θαμμένη κάτω από τα ερείπια. «Ήμουν πάρα πολύ τρομοκρατημένη, μέχρι που άκουσα τη φωνή του μικρότερου γιου μου, του Αχμέντ, που είναι 13 ετών, να ουρλιάζει και να λέει: ‘Μαμά, πνίγομαι’», υπογράμμισε.
Η Ριμ είχε στείλει μήνυμα στην αδελφή της για να ελέγξει την κατάστασή της, όταν ξαφνικά, όπως είπε, όλα σκοτείνιαζαν και μετατράπηκαν σε ερείπια και καταστροφή.
«Ήταν σαν εφιάλτης», θυμήθηκε.
Όλο το σώμα της Ριμ είχε παγιδευτεί κάτω από πέτρες και άμμο, εκτός από το κεφάλι της. Μόλις άκουσε τον μικρότερο γιο της να ουρλιάζει, προσπάθησε να απελευθερωθεί, αλλά δεν ήταν σε θέση να κινηθεί.
Εκείνες τις στιγμές, όπως είπε ο Γουαχίντ, η οικογένεια του είχε περάσει από τη μία στιγμή στην άλλη στο απόλυτο σκοτάδι.
«Τα πάντα γύρω μας ήταν κατάμαυρα. Δεν μπορούσαμε να δούμε τίποτα, μόνο φωνές που βογγητά πόνου και παιδιά που έκλαιγαν», περιέγραψε.
«Νόμιζα ότι κανείς δεν θα μπορούσε να με σώσει»
«Νόμιζα ότι θα παρέμενα κάτω από τα χαλάσματα και ότι κανείς δεν θα μπορούσε να με σώσει. Ζούσαμε σε ένα τετραώροφο κτίριο και νόμιζα ότι βομβαρδίστηκε και ισοπεδώθηκε άμεσα στο έδαφος, γεγονός που θα καθιστούσε πολύ δύσκολη τη διάσωσή μας. Φοβόμουν ότι θα έχανα όλα τα μέλη της οικογένειάς μου, όπως έχει συμβεί σε πολλούς ανθρώπους στη Γάζα. Άρχισα να σκέφτομαι ότι δεν θα μπορούσα να ζήσω μόνη μου», εξιστόρησε.
Λίγα λεπτά αργότερα, ωστόσο, οι γείτονες έφτασαν στο σημείο για να σώσουν τον Γουαχίντ και την οικογένειά του που βρίσκονταν κάτω από τα ερείπια. Ο Γουαχίντ είπε ότι όταν άκουσε τη φωνή του μεγαλύτερου γιου του, του Μοχάμεντ, να τον καλεί, ένιωσε λίγο ασφαλής.
Οι άνδρες άρχισαν να απομακρύνουν την άμμο και τα συντρίμμια από τα σώματα του Γουαχίντ, της Ριμ και του Αχμέντ, οι οποίοι κοιμόντουσαν στο δωμάτιο που είχε υποστεί τις μεγαλύτερες ζημιές.
Και οι τρεις υπέστησαν βαριά τραύματα σε όλο τους το σώμα. Ο Γουαχίντ έχει υποστεί κατάγματα στη δεξιά πλευρά της πλάτης και στη σπονδυλική του στήλη.
Παλαιστίνιοι αναζητούν επιζώντες σε χαλάσματα κτιρίου στη Γάζα
«Ρώτησα τον Μοχάμεντ, ‘Πώς είναι οι αδελφές σου; Πού είναι; Μου απάντησε: ‘Είναι καλά’», θυμάται ο Γουαχίντ. «Δεν πίστευα ότι ήταν καλά μέχρι που τις είδα με τα ίδια μου τα μάτια αφού έφυγα από το νοσοκομείο».
«Ονειρεύομαι βομβαρδισμούς»
Η Ριμ ήθελε να συνεχίσει να μιλάει στον μικρότερο γιο της, για να μην χάσει τις αισθήσεις του μέχρι να τον βγάλουν κάτω από τα χαλάσματα. Πριν από τον τρέχοντα πόλεμο, ο Αχμέντ υπέφερε ήδη από πανικό και άγχος από την επίθεση του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας το 2014, όταν ήταν τεσσάρων ετών. Το γεγονός ότι θάφτηκε κάτω από τα ερείπια, είπε η μητέρα του, επιδείνωσε την ψυχολογική του κατάσταση.
«Ακόμα και τώρα, μέρες μετά το περιστατικό, τον βρίσκουμε να ξυπνάει τη νύχτα τρομοκρατημένος και να τρέχει μέσα στο σπίτι προς την πόρτα σαν να προσπαθεί να ξεφύγει», δήλωσε η Ριμ.
Ο Άχμεντ είπε: «Ονειρεύομαι βομβαρδισμούς κάθε βράδυ και δεν μπορώ να κοιμηθώ ήσυχα εξαιτίας του ήχου των αεροπλάνων, των πυραύλων και των βλημάτων του πυροβολικού».
«Βρήκα τα χέρια μου λερωμένα με αίμα»
Οι πέντε κόρες του ζευγαριού κοιμόντουσαν σε έναν από τους διαδρόμους όταν όλα μαύρισαν.
«Ακούσαμε τον ήχο από πέτρες που έπεφταν. Άναψα τον φακό του τηλεφώνου μου και βρήκα τα χέρια μου λερωμένα με αίμα», δήλωσε η 22χρονη Γουαλά.
«Όταν έβαλα τα χέρια μου στο πρόσωπό μου, μάτωσαν ακόμα περισσότερο. Δεν ήξερα πού ήταν η πληγή μου, ήμουν τρομοκρατημένη και ρωτούσα για τον πατέρα και τη μητέρα μου», προσέθεσε.
Εκτός από τον τρόμο που βίωσε η οικογένεια, υπέστη και σημαντικές οικονομικές απώλειες.
«Το σπίτι μου υπέστη σοβαρές ζημιές και θα χρειαστούν περίπου 15.000 δολάρια για την επισκευή του. Το τζιπ μου, με εκτιμώμενη αξία 20.000 δολάρια, καταστράφηκε ολοσχερώς. Το εργαστήριο που έχω δίπλα στο σπίτι υπέστη επίσης ζημιές αξίας 1.500 δολαρίων», δήλωσε ακόμα ο Γουαχίντ.
Όλα τα διαμερίσματα του κτιρίου υπέστησαν σοβαρές ζημιές κατά την επίθεση της 3ης Νοεμβρίου, κατά την οποία σκοτώθηκαν 10 άνθρωποι στο γειτονικό κτίριο. Ολόκληρος ο δρόμος και αρκετά καταστήματα υπέστησαν επίσης ζημιές, καθώς ο πυκνοκατοικημένος καταυλισμός αλ-Μαγκάζι βρίσκεται σε μια έκταση που δεν ξεπερνά τα 0,6 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Ένα εστιατόριο στην περιοχή καταστράφηκε και ο ιδιοκτήτης του σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού.
«Είδαμε τον θάνατο με τα μάτια μας»
Ο Γουαχίντ δήλωσε ότι ήταν θαύμα που η οικογένεια επέζησε. «Είδαμε τον θάνατο με τα μάτια μας. Αν και κάθε άνθρωπος στη Γάζα αισθάνεται ότι στοχοποιείται, ακόμη και αν είναι άμαχος, το να περάσει την εμπειρία του να παγιδευτεί κάτω από τα ερείπια δεν μπορεί ποτέ να ξεχαστεί», κατέληξε την ανατριχιαστική περιγραφή του.
