Συγκλονίζει η 26χρονη πολυτραυματίας Ντίνα Μαγδαλιανίδη που σχεδόν επτά μήνες μετά από τη σιδηροδρομική τραγωδία των Τεμπών οι πληγές στο σώμα και την ψυχή της παραμένουν ανοιχτές.

Όπως περιγράφει στον τηλεοπτικό σταθμό «Open», τη μοιραία μέρα η 26χρονη προσπαθούσε να συρθεί για να σωθεί μετά τη σύγκρουση των τρένων, όμως, ταυτόχρονα, έσπαγαν τζάμια και έπεφταν πάνω της πράγματα, γεγονός που οδήγησε, πλέον, να έχει ακόμη περισσότερα κατάγματα. «Με βρήκαν κάτω στο ρέμα που καιγότανε, μαζί με άλλα πέντε παιδιά τα οποία ήταν σε σοβαρή κατάσταση στη ΜΕΘ», αναφέρει.

Μέχρι σήμερα έχει πραγματοποιήσει 25 χειρουργεία και την περιμένουν ακόμη πέντε. «Είχα βλάβη στους πνεύμονες γιατί μπήκαν κάποια πλευρά. Επίσης, έχω σπάσει όλη την ωμοπλάτη, κάποιους σπονδύλους, τη μέση και τα χειρουργεία συνεχίζονται. Ακόμα παλεύω να περπατήσω», περιγράφει συγκλονιστικά η Ντίνα Μαγδαλιανίδη

Η μητέρα της 26χρονης σταμάτησε να εργάζεται για να τη στηρίξει

Αναγκάζεται να μαζεύει μόνη της τα χρήματα για τα φάρμακά της ενώ, και η μητέρα της, σταμάτησε να εργάζεται για να τη στηρίξει, καθώς, η 26χρονη δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί. «Μας είπαν από τον ΕΟΠΥΥ πως πρέπει να μαζέψω όλες τις αποδείξεις, γνωματεύσεις γιατρών και όσα εγκριθούν, θα τα πάρω πίσω», τονίζει χαρακτηριστικά.

Ακολούθως υπογραμμίζει ότι με φάρμακα επιχειρεί να κρατήσει τη διανοητική κατάστασή της σταθερή. «Βλέπω εφιάλτες. Δυστυχώς ζω με φάρμακα για να έχω τη διανοητική μου κατάσταση σταθερή. Θα ήθελα πάρα πολύ να δώσω φως και στα υπόλοιπα παιδιά που αγωνίζονται όπως και εγώ. Είτε είναι στην εντατική είτε έχουν τραύματα παρόμοια με τα δικά μου», λέει.

«Πρέπει να μου παρέχουν τα χρήματα και όχι να τα προπληρώνω»

Πρόσθεσε ότι μετά τη νοσηλεία της στο νοσοκομείο «Παπανικολάου» στη Θεσσαλονίκη, στο τμήμα Πλαστικής Χειρουργικής, βρήκε έναν καλό ψυχίατρο που της συνέστησε μια άλλη τραυματίας από την τραγωδία των Τεμπών και στη συνέχεια εντόπισε ψυχολόγο μόνη της.

Τέλος, τόνισε πως πρέπει αυτόματα «μέσω του ΑΜΚΑ να μου παρέχουν τα χρήματα και όχι να πρέπει να τα προπληρώσω εγώ την κλινική ή τα φάρμακα και μετά να τα πάρω πίσω γιατί εγώ μπορεί να μην έχω καν αυτή τη δυνατότητα».