Με μια συμβολική κίνηση θέλοντας να δείξουν ότι οι άνθρωποι που έχασαν δεν ξεχνιούνται οι συγγενείς των θυμάτων στη φονική πυρκαγιά στο Μάτι τοποθέτησαν στα κενά καθίσματα φωτογραφίες των θυμάτων.

Η εικόνα μιλούσε από μόνη της. Άνθρωποι που γλίτωσαν από την πύρινη λαίλαπα δίπλα με τις οικογένειές τους που έχασαν θέλοντας να στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα προς όλους μέσα και έξω από τη δικαστική αίθουσα.

«Αφήστε μας να δείξουμε τον πόνο μας»

Με την έναρξη της διαδικασίας, βλέποντας η πρόεδρος την εικόνα αυτή, έκανε με τους συγγενείς των θυμάτων τον ακόλουθο διάλογο:

Πρόεδρος: Όλοι έχουμε επίγνωση του τι δικάζουμε. Γιατί βάλατε τις φωτογραφίες;

Δικηγόρος πολιτικής αγωγής: Απαγορεύεται;

Μάρτυρες: Θέλουμε να φωνάξουν και οι ίδιοι να ραγίσουν και οι πέτρες…

Πρόεδρος: Θέλετε να φορτιστεί τι κλίμα.

Μάρτυρες: Είναι ήδη φορτισμένο. Τέσσερα χρόνια δεν κοιμόμαστε.

Πρόεδρος: Το δικαστήριο και οι αποφάσεις μας να είναι αποτέλεσμα ψυχραιμίας.

Μάρτυρες: Το θεωρείτε προσβλητικό;

Πρόεδρος: Οχι.

Μάρτυρες: Τότε αφήστε μας να δείξουμε τον πόνο μας.

Πρόεδρος: Να μην έχετε αγωνία ότι δεν καταλαβαίνουμε τον πόνο σας. Οι δίκες διεξάγονται σε κλίμα ψυχραιμίας. Δεν χρειάζεται κάτι άλλο.

Μάρτυρες: Θα το δούμε το αποτέλεσμα…

Να αποσυρθούν οι φωτογραφίες ζήτησε η υπεράσπιση

Λίγη ώρα αργότερα η υπεράσπιση υπέβαλε αίτημα να αποσυρθούν οι φωτογραφίες.

Υπεράσπιση: Συμμεριζόμαστε τον πόνο την θλίψη. Να αποσυρθούν οι φωτογραφίες γιατί δεν έχουμε τη ψυχραιμία να ασκήσουμε τα καθήκοντά μας.

Μάρτυρες : Η δίκη γίνεται για τους 104 νεκρούς.

Πρόεδρος: Ας το αφήσουμε… Δεν χρειάζεται… Μερικές φορές είναι καλύτερα να εκτονωθεί κάτι.

Σε λίγη ώρα η διαδικασία συνεχίζεται με την εξέταση της πρώτης μάρτυρος.