«Η ομορφιά είναι μειονέκτημα μόνο για τους ανόητους» είχε πει μια φορά κι έναν καιρό η Μόνικα Μπελούτσι. «Γιατί αν είσαι έξυπνος, τότε μπορείς τελικά να εκμεταλλευτείς την ομορφιά σου, μπορείς ακόμα και να επωφεληθείς από αυτήν». Κάπως έτσι συνέβη και με την ίδια, όταν αυτή η απαστράπτουσας ομορφιάς καστανή καλλονή τόλμησε να «μουντζουρώσει» το πρόσωπό της σε ταινίες όπως η «Μαλένα» και το «Μη αναστρέψιμος». Αλλά έτσι απέδειξε ότι εκτός από πολύ όμορφη γυναίκα είναι συγχρόνως και μια πολύ καλή ηθοποιός.

Η εμφάνισή της στο Θέατρο Ηρώδου Αττικού, όπου τη Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου θα ανεβάσει τον μονόλογο «Μαρία Κάλλας: Επιστολές και αναμνήσεις», προκαλεί αμέσως την περιέργεια. Οχι μόνο γιατί θα δούμε μια τόσο μεγάλη διεθνή σταρ ζωντανά, αλλά επειδή η Μπελούτσι δεν υπήρξε ποτέ ηθοποιός της σκηνής και του θεάτρου. Ηταν πάντα πρόσωπο του κινηματογράφου και – κάπως – της τηλεόρασης (σε μια από τις τελευταίες δουλειές της υποδύεται τη φωτογράφο Τίνα Μοντότι στην τηλεοπτική βιογραφική σειρά «Radical Eye: The Life and Times of Tina Modotti»). Το βάρος που επωμίζεται στο Ηρώδειο είναι μεγάλο, όμως, όπως είπαμε, της αρέσουν οι προκλήσεις.

«Μου άρεσε που στη «Μαλένα» και στο «Μη αναστρέψιμος» η ομορφιά μου καταστρέφεται» μου είχε προσωπικά πει η Μπελούτσι στο Φεστιβάλ της Βενετίας πριν από αρκετά χρόνια, όταν έχοντας παίξει την Κακιά Μάγισσα στους «Αδελφούς Γκριμ» του Τέρι Γκίλιαμ ήταν ό,τι το καλύτερο είχε να προσφέρει εκείνη η ταινία. «Η ποικιλία άλλωστε είναι αυτό ακριβώς που ως ηθοποιός αναζητώ. Μια πάνω, μια κάτω. Φαντάζεστε πόσο βαρετό θα ήταν αν έπαιζα πάντοτε την απόλυτη ομορφιά; Ή το αντίθετο;».

«Μπαμ» με τον «Δράκουλα»

Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που η Μόνικα Μπελούτσι νιώθει απέραντη ευγνωμοσύνη για όλους εκείνους τους σκηνοθέτες που κατά καιρούς την έχουν εμπιστευτεί. Αν μάλιστα πάμε αρκετά χρόνια πίσω, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, θα δούμε ότι ένας από τους πρώτους μεγάλους σκηνοθέτες που της έδωσαν τη χρυσή ευκαιρία στο πιάτο, όταν ακόμα η Μπελούτσι ήταν εντελώς άγνωστη, υπήρξε ο Φράνσις Φ. Κόπολα. Την επέλεξε για να της δώσει ένα μικρό αλλά και τόσο χαρακτηριστικό ρόλο στον «Δράκουλα» – όχι κάτι παραπάνω από ένα πέρασμα, το οποίο ωστόσο στάθηκε γερός πυλώνας για την εξέλιξή της και τη μετέπειτα πορεία της.

Σήμερα, η ιταλίδα ηθοποιός δεν είναι βέβαια πια κοριτσάκι αλλά μια έμπειρη, εκρηκτική 55άρα (και κάτι), έτοιμη για νέες προκλήσεις όπως αυτή του θεάτρου. Οι σκηνοθέτες εξακολουθούν να την εμπιστεύονται γιατί η ίδια δεν σταμάτησε ποτέ να δέχεται τις δοκιμασίες. Στο «Rhino’s Season» του Μπαχμάν Γκομπαντί, για παράδειγμα, υποδύεται έναν ρόλο εντελώς κόντρα σε αυτά που την έχουμε συνηθίσει: παίζει μια ιρανή χήρα και μάλιστα για τον ρόλο της έμαθε να μιλά φαρσί.

Η σκέψη του γήρατος

Το γήρας ωστόσο παίζει μεγάλο ρόλο σε αστέρες επιπέδου Μόνικα Μπελούτσι. «Θα ήμουν ψεύτρα αν δεν παραδεχόμουν ότι η σκέψη του γήρατος με αφήνει αδιάφορη» είχε πει η ίδια στο παρελθόν. «Σε κανέναν δεν αρέσει να γερνάει, κανείς μας δεν θέλει να πεθάνει και όλοι θέλουμε να μείνουμε για πάντα νέοι. Ομως κάτι τέτοιο είναι αδύνατο, επομένως ο καθένας μας πρέπει να βρει τρόπους για να το αντιμετωπίσει». Σε αυτό τη βοήθησε πολύ η γέννηση του πρώτου παιδιού της, της Ντέβα. «Οταν αποκτάς παιδί, αντιλαμβάνεσαι για τα καλά ότι ανήκεις πια στο παρελθόν και ότι το παιδί σου είναι το μέλλον. Το παιδί μου με βοήθησε να πατήσω στα πόδια μου».

Από αλλαγές, βέβαια, άλλο τίποτε η ζωή της Μόνικα Αννα Μαρία Μπελούτσι που γεννήθηκε το 1964 (30 Σεπτεμβρίου) στο χωριό Τσιτά ντι Καστέλο της Ιταλίας, από όπου σύντομα θέλησε να ξεφύγει – και τα κατάφερε. Υπήρξε πολύ καλή μαθήτρια (μιλά εξάλλου τέσσερις γλώσσες – γαλλικά, αγγλικά, ισπανικά και τη μητρική της), ενώ ως φοιτήτρια της Νομικής του Πανεπιστημίου της Περούτζια φάνηκε ότι θα είχε μια καλή καριέρα στον τομέα. Αν βέβαια δεν έβλεπε η ίδια ότι τα φυσικά κάλλη της είχαν «ψωμί». Κέρδιζε ένα αρκετά παχυλό χαρτζιλίκι ως μοντέλο ζωγράφων και δεν άργησε πολύ να αντιληφθεί ότι με την κατάλληλη προώθηση θα μπορούσε να γίνει μοντέλο σε γνωστούς οίκους μόδας (αργότερα έκανε και γυμνές φωτογραφίσεις για ημερολόγια). Οπότε το 1988 μετακόμισε σε ένα από τα καταλληλότερα μέρη του κόσμου, το Μιλάνο.

Ζήτημα ισορροπίας

Και τα κατάφερε. Αναπόφευκτα, η ηθοποιία έμελλε να βρεθεί μπροστά της και όντως από τον «Δράκουλα» και μετά πολύς κόσμος άρχισε να την ανακαλύπτει, παρότι είχαν προηγηθεί κάποιες ερωτικές ταινίες στην πατρίδα της. Soft όμως, μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό. Αργότερα ακολούθησαν ταινίες όπως οι «Συμμορία: Ντόμπερμαν», «Διαμέρισμα στην άκρη της πόλης», «Η αδελφότητα των λύκων» και «Κατάσκοποι», χαρακτηριστικό των οποίων είναι ότι σε όλες, όπως στον «Μη αναστρέψιμο», συμπρωταγωνιστεί ο πρώην σύζυγός της Βενσάν Κασέλ (έμειναν παντρεμένοι από το 1999 μέχρι το 2013 και απέκτησαν δύο παιδιά). Ο Κασέλ, με τον οποίο πλέον διατηρεί μια σχέση υγιούς ισορροπίας, είναι ο δεύτερος σύζυγός της καθώς από το 1990 μέχρι το 1993 η Μπελούτσι ήταν παντρεμένη με τον Κλάουντιο Κάρλος Μπάσο.

Η ψυχική ισορροπία υπήρξε ανέκαθεν προτεραιότητα της Μπελούτσι και αυτό φαίνεται στην ώριμη εξέλιξή που είχε ως ηθοποιός!