Τη δράση τουλάχιστον 50-70 ατόμων κυρίως από την Κρήτη κι άλλες περιοχές της Ελλάδας που αναλαμβάνουν δολοφονικές ενέργειες στο όνομα μιας «βεντέτας» που οι ίδιοι ενθαρρύνουν έχει προσδιορίσει τα τελευταία χρόνια η ΕΛ.ΑΣ. Πρόκειται για άτομα κυρίως από ορεινές περιοχές και συνεργάτες τους στην Αθήνα και αλλού που διεκπεραιώνουν «συμβόλαια θανάτου» έναντι αμοιβής άνω των 50.000 – 100.000 ευρώ στο πλαίσιο ξεχασμένων διενέξεων κρητικών οικογενειών, με τις οποίες οι ίδιοι δεν έχουν σχέση. Ομως τις αναβιώνουν λόγω προσωπικού οφέλους με επίκληση της «κρητικής παράδοσης» και των θεμάτων τιμής. Κι έτσι η αιματοχυσία να συνεχίζεται…

Η διπλή δολοφονία πριν από 15 ημέρες στα Ανώγεια του 63χρονου δημιουργού μαντινάδων Ελ. Καλομοίρη και του 30χρονου κτηνοτρόφου Γιώργου Ξυλούρη επανέφερε τους φόβους και τους προβληματισμούς για μια νέα κρητική βεντέτα, με αιματοχυσία μελών των δύο οικογενειών. Υπολογίζεται ότι τις τελευταίες δεκαετίες έχουν εξελιχθεί στην Κρήτη κι έχουν επεκταθεί και σε άλλες περιοχές της χώρας τουλάχιστον 20 κρητικές βεντέτες με περισσότερους από 100 νεκρούς. Ωστόσο στην περιοχή των Ανωγείων παρηγορητικό θεωρείται ότι υπάρχει ψυχραιμία μεταξύ των μελών των δύο οικογενειών κι έχει επικρατήσει ηρεμία με αναφορές «για τον άδικο θάνατο δύο ανθρώπων». Πλέον ελάχιστα ερωτήματα εγείρονται για τις συνθήκες αυτού του δραματικού συμβάντος, αφού πλέον έχουν βρεθεί τα όπλα των δραστών από τα οποία προήλθαν τα φονικά πλήγματα.

Ωστόσο αυτό που δεν είναι γνωστό είναι ότι οι υπηρεσίες της ΕΛΑΣ εντός και εκτός Κρήτης έχουν βρει στοιχεία για τη δραστηριότητα ορεσίβιων Κρητικών – μερικοί και με συγκροτημένη ποινική δράση – οι οποίοι κυρίως την περίοδο 2002-16 – εμφανίζονται ως… καλοθελητές, προσεγγίζουν μέλη οικογενειών που έχουν χάσει συγγενείς από βεντέτες και τους μιλούν για την «ανάγκη εκδίκησης στη μνήμη των ανθρώπων τους». Ακόμη υπάρχουν δολοφονικές επιθέσεις επειδή παραβιάστηκαν συμφωνίες για τα επονομαζόμενα «σιαξίματα» ανάμεσα στις οικογένειες όπου προβλέπεται να γίνονται γάμοι μεταξύ μελών τους, με κουμπάρο από την οικογένεια του θύματος κι εκδικητική εντολή να λείπουν οι πατεράδες των μελλόνυμφων που έχουν κατηγορηθεί για τους φόνους. Κι έτσι αυτοί οι ένοπλοι να λειτουργούν ως κοινή «εκτελεστική ομάδα» σε διάφορες εκκρεμότητες κρητικών οικογενειών που ορισμένες χάνονται και στα βάθη του χρόνου.

 

Ενέδρες θανάτου

Ηδη η ΕΛ.ΑΣ. έχει σχηματίσει σχετική δικογραφία οκτώ ανεξιχνίαστων από το 2002 έως το 2016 «ενεδρών θανάτου» στην Κρήτη που επιχειρείται να εμπλουτισθεί διαρκώς με νέα στοιχεία. Σε μία έρευνα εξαιρετικά δύσκολη, γιατί οι εκτελεστές φέρεται ότι γνώριζαν πώς θα αποφεύγουν λάθη με τα κινητά τηλέφωνα, με τον προσδιορισμό στίγματος, πώς δεν θα αφήσουν δείγματα DNA κ.λπ. σε αυτές τις επιθέσεις. Μεθόδους αποφυγής σύλληψης που φαίνεται να πληροφορήθηκαν κυρίως από αστυνομικούς με τους οποίους είχαν προσωπική φιλία και συγγένεια ή από άλλους ποινικούς.

Οι δολοφονικές επιθέσεις έχουν γίνει κυρίως με ενέδρες στον δρόμο (σε αγροτικούς δρόμους πυροβολούν τα λάστιχα του οχήματος που οδηγεί το θύμα κι αμέσως το σκοτώνουν), τις επονομαζόμενες «μποσκάδες». Οι δολοφονίες αυτές διαπράχθηκαν στους Νομούς Χανίων, Ρεθύμνου αλλά και μία εξ αυτών στον Πειραιά, όταν το θύμα πυροβολήθηκε πεζό στον δρόμο. Για αυτές τις εγκληματικές ενέργειες έχει προκύψει η εμπλοκή 7-8 ατόμων ηλικίας 38-50 ετών με στοιχεία που αντλούνται από καταθέσεις, από ευρήματα στον τόπο του εγκλήματος (ανάμεσα στα άλλα κι ανάλυση χώματος από λάστιχα σε ΙΧ), από προειδοποιητικά τηλεφωνήματα που έγιναν στα θύματα από κάποιους που προσπάθησαν να τους ειδοποιήσουν για τα εγκληματικά σχέδια εις βάρος τους. Επιπλέον τα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. τα εντυπωσιάζει ότι σε δύο – τρεις από αυτές τις εγκληματικές ενέργειες οι βασικοί ύποπτοι ως «ηθικοί αυτουργοί» ή οργανωτές τις κρίσιμες ώρες ταξίδευαν σε μονοήμερα ταξίδια εκτός Κρήτης κι αποκτούσαν άλλοθι.

Στελέχη της λεωφόρου Κατεχάκη μιλούν για μία πολύ δύσκολη έρευνα στην τεκμηρίωσή της, η οποία επιχειρείται να ανατροφοδοτηθεί με νέα στοιχεία. Συμπληρώνουν δε ότι στην Κρήτη αλλά και σε άλλες περιοχές υπάρχουν τουλάχιστον 15-20 επίφοβες διενέξεις μεταξύ μελών οικογενειών – κυρίως σε ορεινές περιοχές – που αφορούν κι εκκρεμείς δίκες, οι οποίες μπορεί να έχουν απρόοπτη, δραματική τροπή.