«Όσο αντέχω θα είμαι εδώ». Με αυτά τα λόγια αποχαιρέτισε ο Θάνος Μικρούτσικος το κοινό του Ηρωδείου στις 29 Ιουνίου.

Ήταν η τελευταία φορά που βρέθηκε στο φυσικό του χώρο, στη σκηνή, μπροστά από το πιάνο του. Μετά από ένα συνταρακτικό δεκάλεπτο που ερμήνευσε με τον δικό του μοναδικό τρόπο το τραγούδι της ζωής του, το «7 Νάνοι στο S/S Cyrenia», ο Μικρούτσικος έμεινε στη σκηνή για σχεδόν άλλα δέκα λεπτά. Αυτή τη φορά δεν επέλεξε εκείνος πότε θα αποχωρήσει αλλά οι χιλιάδες φίλοι του.

Άνθρωποι όλων των ηλικιών χειροκροτούσαν όρθιοι έναν από τους σημαντικότερους συνθέτες της χώρας μας. Σε μια στιγμή που δεν μπορείς να ξεχάσεις κοινό και καλλιτέχνης έγιναν πραγματικά ένα. Χωρίς πολλά λόγια, χωρίς κλάματα. Τουλάχιστον όχι από εκείνον. Σαν να ξέραμε όλοι ότι αυτή ήταν η τελευταία φορά που θα απολαύσαμε τη ζωντάνια του, την ενέργεια του, το ταλέντο του.

Λίγα βήματα πιο πίσω η Ρίτα Αντωνοπούλου, ο Χρήστος Θηβαίος και ο Κώστας Θωμαΐδης προσπαθούσαν να συγκρατήσουν τα δάκρυα τους.

Η τελευταία συναυλία της ζωής του αφορούσε -τι άλλο;- τον Νίκο Καββαδία. Με ένα ιδιαίτερο σχήμα, με τρία πιάνα και πνευστά, ο συνθέτης θέλησε να κλείσει έναν κύκλο που σημάδεψε την καριέρα του αλλά και τον ελληνικό πολιτισμό. Η σημαντικότερη ίσως προσφορά του, η μελοποίηση του Καββαδία ήταν και ο τρόπος του να μας πει αντίο.

Ήταν και ο δικός μας τρόπος να του ευχηθούμε να χορεύει πάντα στο φτερό του καρχαρία.