Ένα μεγάλο κεφάλαιο του μισαλλόδοξου, ρατσιστικού και ομοφοβικού λόγου μίσους έριξε την αυλαία του σήμερα. Ο λόγος για την παραίτηση του μητροπολίτη Αμβρόσιου, ο οποίος κάθε άλλο παρά πρεσβευτής της αγάπης του θεού υπήρξε.

Αγκαλιά με τον φασισμό

O άνθρωπος που ποτέ δεν αγάπησε αλλήλους γεννήθηκε το 1938 στην Πάτρα.  Διορίστηκε ιεροκήρυκας της χωροφυλακής το 1968 λαμβάνοντας το βαθμό του μοιράρχου και αργότερα του ταγματάρχη, ενώ συχνά εξέφραζε δημοσίως την αγάπη του στα σώματα ασφαλείας της χούντας. Στις 17 Αυγούστου 1976 χειροτονήθηκε τιτουλάριος μητροπολίτης Ταλαντίου. Κατά την ομιλία του που δημοσιεύτηκε στο δελτίο της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο Αμβρόσιος απηύθυνε «ιδιαιτέρως θερμόν εν Κυρίω ασπασμόν» προς τους φυλακισμένους αξιωματικούς και οπλίτες της χωροφυλακής και της αστυνομίας πόλεων που είχαν φυλακιστεί «συνεπεία οιουδήποτε ατυχούς συμβάντος εν τη ενασκήσει του υπηρεσιακού των καθήκοντος».

Ο μητροπολίτης Αμβρόσιος, κατά κόσμος Αθανάσιος Λενής, δεν έκρυψε ποτέ τα αισθήματά του, για οτιδήποτε διαφορετικό από τα δικά του ακραία πρότυπα. Οι ζεστοί του εναγκαλισμοί με τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής και οι δηλώσεις του λίγο μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα ότι «στην αρρωστημένη και παρακμάζουσα δημοκρατία, δεν είστε μία “μαύρη νύχτα”. Aν ωριμάσετε μπορείτε να καταστείτε μια γλυκιά ελπίδα», ήρθαν να κουμπώσουν με τις συχνές του φωτογραφίσεις με τους βουλευτές του μορφώματος.

«Δεν δύναμαι να κατανοήσω πώς και γιατί οι ιδέες της Χρυσής Αυγής είναι ανατρεπτικές και γιατί δεν είναι το ίδιο ανατρεπτικές ή επικίνδυνες και οι ιδέες του ΣΥΡΙΖΑ ή του ΚΚΕ». Και δεν μπορεί κανείς παρά να τον πιστέψει. «Προτιμώ να με αποκαλείτε φασίστα, όχι όμως κατσαπλιά! Ούτε συμμορίτη! Ούτε άθεο και Αριστερό, ούτε αντάρτη και προδότη! Κάλλιο φασίστα, παρά κατσαπλιά!», έχει δηλώσει με σθένος. Η θηριωδία του ναζισμού, ο κίνδυνος του νεοναζισμού, η απειλή για τη δημοκρατία, δεν τον τρόμαξαν ποτέ. Και δεν τον τρόμαξαν γιατί σε αυτά πίστευε κι ο ίδιος.

Καμιά συμπόνοια

Ο Αμβρόσιος συνήθιζε να επιδίδεται σε συγγραφή κειμένων στον προσωπικό του ιστότοπο. Δεν έγραφε φυσικά μόνο αγαπησιάρικα κείμενα για τη Χρυσή Αυγή. Στο στόχαστρο του μίσους του έχουν βρεθεί και οι πρόσφυγες και οι μετανάστες. «ΝΑ ΜΗ ΜΟΛΥΝΘΗ Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ!», ήταν ο τίτλος σε ένα από τα κείμενά του.  «Δεν έχουμε χώρο για να φιλοξενήσουμε όλα αυτά τα στίφη των ισλαμιστών, τα οποία εκβιαστικά αποστέλλονται στην πατρίδα μας για να την αλλοιώσουν και να την κατακτήσουν.  Να μη δεχθούμε τους μετανάστες στην Πελοπόννησο! Ας κρατήσουμε καθαρόαιμο τον εαυτόν μας και τον πληθυσμό μας. Διότι: Δεν ταιριάζουν τα χνώτα μας!».  Ο Αμβρόσιος μίλαγε πάντα άπταιστα χρυσαυγιτικά.

Το μίσος για την αγάπη

Κάθε τι διαφορετικό, σημαίνει κάθε τι διαφορετικό. Οπότε η αγάπη και ο έρωτας δέχθηκαν και αυτά τα χτυπήματα μίσους του μητροπολίτη. Διάσπαρτες συνεντεύξεις και κηρύγματα με αφορμή το σύμφωνο συμβίωσης, που έσταζαν ομοφοβικό δηλητήριο ακολούθησαν τη συγγραφή κειμένου τον Δεκέμβριο του 2015 με τίτλο “Αποβράσματα της κοινωνίας σήκωσαν κεφάλι! Ας μιλήσουμε έξω από τα δόντια ΦΤΥΣΤΕ ΤΟΥΣ”. «Μην τους πλησιάζετε! Μην τους ακούτε! Μην τους εμπιστεύεσθε! Είναι οι κολασμένοι της κοινωνίας! Δεν μπορούν κάποιοι ξεφτιλισμένοι να υπερασπίζονται δημοσίως τα πάθη της ψυχής τους . Δυστυχώς αυτοί είναι τρις-χειρότεροι και πολύ πιο επικίνδυνοι από κάποιους, που ζουν στα τρελλοκομεία! Μη διστάζετε, λοιπόν! Όταν και όπου τους συναντάτε, φτύστε τους! Μην τους αφήνετε να σηκώνουν κεφάλι! Είναι επικίνδυνοι!».  Αυτά ανέφερε, μεταξύ άλλων, στο συγγραφικό του πόνημα το οποίο τελικά έστειλε στον τότε μητροπολίτη ενώπιον της δικαιοσύνης.

Η καταδίκη

Τον Ιανουάριο του 2019 ο Αμβρόσιος καταδικάστηκε για δημόσια υποκίνηση σε ρατσιστική βία ή μίσος και κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος, παρά την πρώτη αθώωσή του Μαρτίου 2018 η οποία προκάλεσε κύμα αντιδράσεων.  Αξίζει φυσικά να σημειωθεί ότι στο έδρανο των συνηγόρων υπεράσπισης, συμμετείχαν και παρακολουθούσαν τη διαδικασία στελέχη και πρώην βουλευτές της Χρυσής Αυγής.

Όσο εξελισσόταν η πολύωρη διαδικασία Αμβρόσιος και υπεράσπιση, σαν μια καλοκουρδισμένη, ομοφοβική, κακοποιητική ορχήστρα, εξαπέλυαν νέες επιθέσεις, χαρακτηρισμούς, ύβρεις και λόγο μίσους, τόσο εναντίον των εναγόντων, όσο και κατά της LGBT κοινότητας.  «Θεωρείτε τον εαυτό σας φυσιολογικό άνθρωπο;», «Αν σας πω ‘‘δεσποινίς μου’’, θα θιχτείτε;», «Δεν ξέρω αν είναι κύριοι ή κυρίες οι ενάγοντες»,  ήταν κάποιες από τις φράσεις των δικηγόρων του Αμβρόσιου, ο οποίος έμελλε να πάρει τον λόγο, να επιβεβαιώσει το κατηγορητήριο και να το εξελίξει σε νέο παραλήρημα.  Υποστήριξε ότι ομοφυλόφιλοι δεν είναι δημιουργήματα του Θεού γιατί Εκείνος «δεν έφτιαξε ανώμαλους».

Η αλήθεια του μητροπολίτη ατόφια, φάνηκε στις τοποθετήσεις του: «Αν αυτά τα’ λέγαν οι ναζί, τότε μπράβο». Το “φτύστε τους” είναι το λιγότερο, αν είχα ένα όπλο και μου επέτρεπε ο νόμος, θα το χρησιμοποιούσα να τελειώνουμε».

Αυλαία

«Πρέπει να κοιτάξω λίγο τον εαυτό μου. Έκανα ό,τι μπορούσα. Τα υπόλοιπα ο θεός ας φροντίσει», είπε ο Αμβρόσιος στην τελευταία του λειτουργία, για την απόφασή του να αποσυρθεί και να ξεκουραστεί… Πιθανώς η άποψη, πως η καταστροφική βία είναι αγαθή και επιβεβλημένη όταν στρέφεται εναντίον των «ξένων» και των «διαφορετικών», θα βρει κάποιον άλλο μοχθηρό και παράλογο κοινωνό. Απλώς, ίσως η απόσυρση του μητροπολίτη δώσει τον χρόνο στο ποίμνιο του Αμβροσίου να αναζητήσει κάποιον καλύτερο πνευματικό καθοδηγητή. Κάποιον που δεν μισεί τόσο. Γι’ αυτό, ας φροντίσει… ο θεός.