Αναζήτηση
Η ανάγκη να αγαπάμε και να μας αγαπούν ακολουθεί μόνο τους νόμους της φύσης και της κοινωνίας ή φτιάχνει τους δικούς της; Η παραδοσιακή μορφή οικογένειας είναι το μοναδικό μοντέλο μέσα στο οποίο το παιδί θα μεγαλώσει με αγάπη; Τι θα γινόταν αν μπορούσαμε να διαλέγουμε τους γονείς και τα παιδιά μας;
Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που θέτει στο κοινό η παράσταση «Μαμά®» της Μάρτα Μπαρσελό που ανεβαίνει κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.15 στο Θέατρο Θησείον (Τουρναβίτου 7, Αθήνα, τηλ. 216 800 48 68, είσοδος 12-15 ευρώ) σε σκηνοθεσία Γιώργου Σουλεϊμάν. Τους πρωταγωνιστικούς ρόλους έχουν οι Ελένη Καστάνη και Ευγενία Σαμαρά.
Με μια πλοκή σχεδόν κινηματογραφική, το έργο αναζητά την ουσία στις σχέσεις μητέρας και παιδιού, πέρα από κοινωνικά στερεότυπα, και αναζητά το μυστικό της «ευτυχίας στο σπίτι», που μπορεί απλά να κρύβεται σε μια συνταγή για κανελόνια.
Το έργο κέρδισε το 6ο Τουρνουά Δραματουργίας του Καταλανικού Θεάτρου και το 5ο Τουρνουά Διατλαντικής Δραματουργίας το 2017 στο Μπουένος Άιρες.
Η κόρη της παράστασης, η Ευγενία Σαμαρία μιλάει στα «Νέα» για το ρόλο της, την οικογένεια και τα κοινωνικά πρέπει. 
Πώς χειρίζεστε το ρόλο σας;
Η διαδικασία ξεκίνησε με την ανάγκη να καταλάβω ποια είναι αυτή η γυναίκα, ποια είναι η Αμπάρ, τα βιώματα της, τα θέματα της, τα προβλήματα της. Η διαδρομή αυτή αναπόφευκτα με έφερε αντιμέτωπη με δικά μου σημεία καλά κρυμμένα. Ο χειρισμός ενέχει συνέπεια και πολύ αγάπη σε αυτό το πλάσμα, με σκοπό να φανούν όλα, οι ρωγμές, τα πάθη, τα συναισθήματα.
Πώς είναι η συνύπαρξη στη σκηνή με μια τόσο έμπειρη ηθοποιό όπως είναι η Καστάνη;
Η πρώτη σκέψη που έκανα ήταν ότι θα ρουφήξω και θα πάρω από την εμπειρία της. Παρά την χαρά ομως, υπήρχε και ένα τεράστιο άγχος για το αν θα μπορέσω να ανταπεξέλθω εχοντας απέναντι μου έναν άνθρωπο τόσο σπουδαίο σε αυτό που κάνει, που έχει αποδείξει την αξία του τόσες φορές. Με βοήθησε πολύ η Ελένη να μου φύγει το άγχος, γιατί πάνω στην σκηνή νιώθω ότι είναι σαν μικρό παιδί που είναι διαθέσιμο να μάθει από την αρχή. Δεν έρχεται με καμία πεποίθηση ότι έχει την γνώση και τα γνωρίζει τα πράγματα. Αυτό το βλέπουμε εμείς καθώς η εμπειρία της γράφει πάνω στην σκηνή. Η δική της πρόθεση είναι τόσο αγνή και τόσο παιδική, με την καλή έννοια. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μου έχει φύγει κάθε άγχος. Έχω την τύχη να συνεργάζομαι με έναν άνθρωπο πολύ δοτικό στη σκηνή. Είμαι πολύ χαρούμενη για αυτή τη συνεργασία.
Εσείς ως κόρη, βλέπετε στοιχεία του ρόλου πάνω σας;
Φυσικά. Σίγουρα δεν έχω τα βιώματα που είχε η Αμπάρ. Η σχέση μητέρας και κόρης είναι αρχέτυπη οπότε σίγουρα υπάρχουν κοινά σημεία.
Το έργο καταπιάνεται μ’ ένα θέμα πολύ σύγχρονο όπως είναι αυτό της οικογένειας. Ποια ζητήματα θίγει ανατρέποντας ίσως τα στερεότυπα;
Το έργο δεν θα το χαρακτήριζα σύγχρονο , περισσότερο ως διαχρονικό θα το χαρακτήριζα. Τα ερωτήματα που τίθενται από τη συγγραφέα έχουν να κάνουν με την ουσία της οικογένειας , τη σημασία της και το πως την έχουμε δομήσει στο μυαλό μας. Η οικογένεια ορίζεται από τους δεσμούς αίματος; Από το μεγάλωμα με ένα άνθρωπο; Τελικά τι σημαίνει οικογένεια; Και εγώ η ίδια πήρα πολλές απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα. Φεύγοντας αν ανατρέπει κάποια στερεότυπα, είναι ότι οικογένεια μπορεί να είναι δυο ή παραπάνω άνθρωποι που ενώνουν τις μοναξιές τους και συνυπάρχουν μεταξύ τους με αγάπη , προσφέροντας ανιδιοτελώς. 
Η ανάγκη για αγάπη που έχει τελικά ένα παιδί, είναι πιο σημαντική από τους νόμους της κοινωνίας ή της φύσης;
Η αγάπη θεωρώ πως είναι πάνω από όλα ούτως ή άλλως. Η ανάγκη για αγάπη είναι κάτι το οποίο έχουμε όλοι από την αρχή της ανθρωπότητας. Ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να αγαπηθεί και να αγαπήσει για να υπάρξει. Είναι το νόημα της ύπαρξης μας και το μόνο που δικαιολογεί την ματαιότητα της ζωής μας, οπότε σίγουρα είναι πάνω από κάθε νόμο και κοινωνία για μένα.
Ένας κόσμος όπου ο άνθρωπος θα μπορούσε να διαλέγει τους γονείς και τα παιδιά του, πώς θα ήταν;
Έχω μια πεποίθηση ότι με έναν τρόπο και πάλι διαλέγουμε τους γονείς μας. Ερχόμαστε σε αυτόν τον κόσμο με έναν ενεργειακό τρόπο, που δεν μπορώ να τον εξηγήσω. Κάνουμε μια επιλογή, ερχόμαστε για να μάθουμε κάτι και να μάθουμε στους άλλους κάτι. Και να πάρουμε την γνώση και να δώσουμε την γνώση. Απο την άλλη πολλοί άνθρωποι έχουν οικογένεια και έχουν επιλέξει να μην είναι κοντά τους αλλά έχουν δημιουργήσει μια άλλου τύπου οικογένεια είτε με το φιλικό περιβάλλον είτε με τον σύντροφο οπότε κατά κάποιον τρόπο ζούμε σε μια κοινωνία που ο καθένας έχει τη δυνατότητα να επιλέξει την «οικογένεια » του, με ποιους ανθρώπους θα συναναστραφεί. Ξεκάθαρα το έργο μας με αυτό έχει να κάνει. Έχουμε έρθει με κάποιον δίαυλο που μας έφερε στον κόσμο αυτό αλλά μετά υπάρχει η επιλογή.
Το μυστικό της επιτυχίας τελικά για το σπίτι, ποιο είναι κατά τη γνώμη σας;
Δεν πιστεύω πως υπάρχουν μυστικά επιτυχίας, το κάθε σπίτι διαμορφώνει τους δικούς του κανόνες και νόμους οπότε διαφέρει για το κάθε σπιτικό. Δεν υπάρχει κάποιο εγχειρίδιο να πάρουμε για να φτιάξουμε το τέλειο σπίτι. Γιατί μέσα σε αυτό υπάρχουν άνθρωποι που μεταβάλλονται, αλλάζουν, οπότε είναι κάτι ζωντανό που αλλάζει μέρα με την μέρα. Άρα νομίζω ότι κάτι που είναι καλό να κάνουμε όλοι είναι το να «ακούμε». Αν ακούς πραγματικά και αυτό συμβαίνει από όλους, η επικοινωνία είναι πολύ πιθανόν να φέρει την προσωπική ηρεμία και την ευτυχία. 
