Η Χριστίνα Σουγιουλτζή βρίσκει τον «Ερωτόκριτο» βήμα βήμα

Μια ανάγνωση του Ερωτόκριτου διαφορετική από τις συνηθισμένες προτείνουν οι Χαΐνηδες και η ομάδα «Κι όμως κινείται» στη μουσική παράσταση «Ερωτόκριτος» που παρουσιάζεται σήμερα κι αύριο στο θέατρο Ροές (Ιάκχου 16, Γκάζι, τηλ. 210 -3474312).

Η παράσταση ξεκίνησε ως παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού τον Ιούνιο του 2014 και έκτοτε ταξιδεύει με μεγάλη επιτυχία σε όλη την Ελλάδα.

Ο Ερωτόκριτος είναι μια τραγουδαφήγηση, που πότισε, με τέτοιο απόλυτο τρόπο, τη μουσική παράδοση, έπλασε σε μεγάλο βαθμό τη γλώσσα που μιλιέται σε αυτόν τον τόπο, συγκίνησε γενιές ανθρώπων, τους δάνεισε εικόνες και σύμβολα για τον έρωτα, τον ηρωισμό, τη φιλία, τη γενναιότητα, την αξιοπρέπεια, τον πόνο, το σωστό , το λάθος και τελικά υιοθετήθηκε απόλυτα ως σύμβολο-αντιπρόσωπος του πολιτισμού τους.

Τώρα, αποκτά μια διαφορετική υπόσταση χάρη στη μουσική επένδυση που του δίνει το συγκρότημα Χαΐνηδες και τα ακροβατικά μαζί με τον χορό της ομάδας «Κι όμΩς κινείται» που ντύνουν το θέαμα επί σκηνής.

Για όλο αυτό το εγχείρημα μιλάει στα «Νέα» η Χριστίνα Σουγιουλτζή που μέσα από το χορό αναδεικνύει μια διαφορετική πτυχή του έργου.

1.Πώς προέκυψε η έμπνευση για την παράσταση;

Η ιδέα της παράστασης υπήρχε καιρό. Δε θυμάμαι τι ακριβώς ήταν αυτό που την έφερε. Το άκουσμα του Ψαραντώνη, η εμμονή του Δημήτρη με τη διαλεκτική του έργου, που περιέχει αρχαίες τραγωδίες, πανίσχυρα γνωμικά και σπίθες από την αναγεννησιακή έκρηξη, η εκστατική επαναληπτική φόρμα της μουσικής, η οποία έχει τη δύναμη να αφηγηθεί χιλιάδες στίχους , βυθίζοντάς σε σιγά σιγά σε μια αιωρούμενη κατάσταση μη εκπλήξεων ή και μόνο η μυθοπλασία του, που συγκίνησε γενιές ανθρώπων, τους δάνισε εικόνες και σύμβολα για τον έρωτα, τον ηρωισμό, τη φιλία, τη γενναιότητα, την αξιοπρέπεια, τον πόνο, το σωστό και το λάθος και τελικά υιοθετήθηκε απόλυτα ως σύμβολο, αντιπρόσωπος του πολιτισμού τους.

2.Πώς ο Ερωτόκριτος, ένα παραδοσιακό τραγούδι της Κρήτης, ένα έπος, μπορεί να γίνει χορός και ακροβατικά;

Πρόκειται για τραγουδαφήγηση μερών του Ερωτόκριτου , έτσι ώστε να γίνεται αντιληπτή η εξέλιξη του μύθου . Η μουσική , ο χορός και η ακροβασία υπάρχουν αυτοδύναμα, κάποιες φορές υποστηρίζοντας την εικονοπλασία αλλά και αντιστικτικά ακολουθώντας την ανάγκη της δικής τους γλώσσας. .

3.Τι προκλήσεις αντιμετωπίσατε στο στήσιμο της χορογραφίας;

Συνδεθήκαμε με τη δυναμική της αφήγησης, δεν προσπαθήσαμε να αποδώσουμε το νόημα. Δε δείχνουμε την Αρετούσα να κλαίει στη φυλακή, ακούμε τα πουλιά έξω από τη φυλακή να της κελαηδούν, το σύμπαν να την προστατεύει. Ναι, εμφανίζεται μια γυναικεία μορφή. Μπορεί κάποιος αν το χρειάζεται να ‘ακουμπίσει ‘ πάνω της τον λόγο, αλλά δεν φέρεται σαν ηθοποιός που ερμηνεύει το θρήνο της Αρετούσας. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι σνομπάρουμε την αφήγηση ή τη συναισθηματική κατάσταση των ηρώων.

4.Πώς έχει εξελιχθεί η παράσταση σε σχέση με το 2014 που ξεκίνησε;

Ο χρόνος την απλοποίησε.

5.Οι στίχοι του Ερωτόκριτου, κουβαλάνε συγκεκριμένο ρυθμό και δυναμική. Πώς τα ακολουθείτε όλα αυτά απλά με το σώμα σας;

Ο ήχος των λέξεων για μένα, είναι η μουσική του Ερωτοκριτου. Ο ήχος των λέξεων μπορεί να αναδείξει το νόημά τους, μ΄ένα καινούριο τρόπο, τις ξαναβαφτίζει. Και οι χαρακτηριστικές μελωδίες του Ερωτόκριτου, μου μοιάζουν σαν δοχεία-πλοία ειδικά φτιαγμένα, από τη ρυθμολογία του λαού που τους έπλασε, ταξιδεύουν τον ήχο των λέξεων. Μιλάμε για ένα κείμενο που πέρασε από γενιά σε γενιά δια στόματος. Ένα φαινόμενο πολύτιμο και σπάνιο.

6.Πώς καταφέρνετε να διατηρήσετε διαρκώς επί σκηνής τη διαλεκτική του χορού με τη μουσική;

Ο χορός έχει τις δικές του γέφυρες με τη μουσική, έξω από το νόημα του κειμένου. Το επιχειρούμε δεν ξέρω αν το καταφέρνουμε!