Επειτα από δεκαετίες στασιμότητας, επιτέλους παρατηρείται διπλωματική κινητικότητα στην Κορεατική Χερσόνησο. Η Σύνοδος Κορυφής του ηγέτη της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν και του αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, η οποία έλαβε χώρα τον Ιούνιο, ήταν η πρώτη Σύνοδος Κορυφής ανάμεσα σε έναν ηγέτη της Βόρειας Κορέας και έναν αμερικανό πρόεδρο. Κατά τη διάρκεια της Συνόδου ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας δεσμεύτηκε να ολοκληρώσει την αποπυρηνικοποίηση της Κορεατικής Χερσονήσου σε αντάλλαγμα για εγγυήσεις ασφάλειας από τον πρόεδρο Τραμπ. Φυσικά, ενώ πολλοί χειροκρότησαν αυτή την εξέλιξη, άλλοι ήταν πιο σκεπτικοί λόγω της τάσης του ηγέτη να αθετεί τις υποσχέσεις του. Ομως ακόμα και αν η υπόσχεση του ηγέτη δεν ήταν ειλικρινής, το καθεστώς του μπορεί να επωφεληθεί από τέτοιες εγγυήσεις (και από τη λήξη των διεθνών κυρώσεων) αν καταφέρουν να τονώσουν την οικονομία της χώρας. Θα μπορούσε η Βόρεια Κορέα να πάρει ως παράδειγμα το Βιετνάμ; Το 1986 το Βιετνάμ εφάρμοσε μια σειρά από οικονομικές μεταρρυθμίσεις που αποσκοπούσαν στη δημιουργία μιας οικονομίας της αγοράς υπό τον έλεγχο του Κομμουνιστικού Κόμματος. Η κυβέρνηση διέλυσε τους αγροτικούς συνεταιρισμούς, ήρε τους ελέγχους τιμών στα αγροτικά προϊόντα και επέτρεψε στους αγρότες να κατέχουν γη. Επίσης ιδιωτικοποίησε εταιρείες, χαλάρωσε τους κανονισμούς επενδύσεων, δημιούργησε ένα καλό περιβάλλον για τις ιδιωτικές εταιρείες, έφτιαξε ζώνες για την επεξεργασία των εξαγώγιμων προϊόντων και προώθησε τις μεταποιητικές βιομηχανίες. Τα τελευταία 30 χρόνια η οικονομία του Βιετνάμ αναπτύσσεται κατά 6,7% κάθε χρόνο. Τον Απρίλιο, στη Σύνοδο Κορυφής της Βόρειας και Νότιας Κορέας, ο Κιμ Γιονγκ Ουν είχε εκφράσει ενδιαφέρον για το οικονομικό μοντέλο του Βιετνάμ. Αν η Βόρεια Κορέα αποφασίσει να εφαρμόσει παρόμοιες μεταρρυθμίσεις, θα αντιμετωπίσει σημαντικές δυσκολίες. Η ερώτηση είναι λοιπόν πόσο πρόθυμη είναι η Βόρεια Κορέα να ακολουθήσει αυτόν τον δρόμο. Υπάρχει ελπίδα καθώς ο Κιμ Γιονγκ Ουν είναι πιο ανοιχτός στις μεταρρυθμίσεις συγκριτικά με τους προκατόχους του.

Πρώτα από όλα όμως η Βόρεια Κορέα πρέπει να ξεκινήσει την αποπυρηνικοποίηση προκειμένου να χαλαρώσουν οι οικονομικές κυρώσεις που της έχουν επιβληθεί. Οταν χαλαρώσουν οι κυρώσεις, τότε Βορράς και Νότος θα μπορέσουν να συνεργαστούν όσον αφορά ανθρωπιστικά ζητήματα καθώς και ζητήματα υγείας και περιβάλλοντος. Ισως να ανοίξει και η κοινή βιομηχανική ζώνη της Καεσόνγκ. Ομως οι κυρώσεις θα χαλαρώσουν μόνο μετά την ολοκλήρωση της αποπυρηνικοποίησης. Τότε η Βόρεια Κορέα θα μπορέσει να συνάψει εμπορικές και εταιρικές σχέσεις με τον υπόλοιπο κόσμο και να διασφαλίσει την οικονομική βοήθεια που χρειάζεται. Λαμβάνοντας υπόψη τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων για τις οποίες κατηγορείται η κυβέρνηση, θα περάσει καιρός μέχρι η Βόρεια Κορέα να γίνει αποδεκτή από τη διεθνή κοινότητα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να περιμένουμε, ό,τι συμβεί στην Κορεατική Χερσόνησο θα μας επηρεάσει όλους. Η διεθνής κοινότητα πρέπει να πιέσει τη Βόρεια Κορέα να σταματήσει να σπαταλάει πόρους σε πυρηνικά και πυραύλους και να αρχίσει την οικονομική μεταρρύθμιση.

Τελευταία Νέα