Οπως συμβαίνει σε αρκετές αντίστοιχες περιπτώσεις ηθοποιών που κέρδισαν «αναγνωρισιμότητα» λόγω της ιδιωτικής τηλεόρασης, ο πρότερος καλλιτεχνικός βίος της Τζέσυς Παπουτσή, η οποία πέθανε χθες ύστερα από πολυήμερη νοσηλεία, μετράει πολλές «εργατοώρες» στο θέατρο και την επιθεώρηση. Στο λαϊκό θέαμα, δηλαδή, όπου δοκιμάζονται η ερμηνευτική στόφα και η περσόνα που ο/η κάθε ηθοποιός καλλιεργεί μέσα στον χρόνο. Λίγοι γνωρίζουν, για παράδειγμα, ότι η ίδια η ηθοποιός έφερε με περηφάνια τη συνεργασία της με τον θίασο Αλεξανδράκη – Γαληνέα ή τη συμμετοχή της ως Κάτια στην παράσταση του Εθνικού Θεάτρου (1984) «Ενας μήνας στην εξοχή» του Τουργκένιεφ με την Αλέκα Κατσέλη (Αννα Σεμιόνοβνα) και την Κάτια Δανδουλάκη (Νατάλια), σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασσέν. Στην πρώτη σκηνή της χώρας άλλωστε η ηθοποιός μέτρησε συνολικά 20 χρόνια: σχεδόν τα μισά της καλλιτεχνικής της διαδρομής. Στο αρχείο του Εθνικού Θεάτρου μάλιστα η παραστασιογραφία της – με 46 ρόλους και εμφανίσεις – ξεκινάει το 1973 στον Χορό Μυστών στους «Βατράχους», σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολομού, για να περάσει το 1980 από το «Οδυσσέα, γύρισε σπίτι» του Ιάκωβου Καμπανέλλη (σκηνοθεσία Κώστα Μπάκα) και να καταλήξει το 2003 στην «Τρελή του Σαγιό» (σκηνοθεσία Κοραή Δαμάτη) και το 2004 στο «Ποια Ελένη;» των Ρέππα – Παπαθανασίου. Αλλά και στη χρυσή εποχή του Δελφιναρίου, όπου συμμετείχε, αποσπούσε θετικές κριτικές – «ακόμη και στα πικάντικα νούμερα», όπως έλεγε – εξαιτίας της περσόνας που μπορούσε να υποστηρίζει κάθε φορά πάνω στη σκηνή. Στην τηλεόραση η πληθωρική της παρουσία συνδέθηκε, εκτός άλλων, με ρόλους στα σίριαλ «Ερωτας με επιδότηση ΟΓΑ», «Επτά θανάσιμες πεθερές», «Πάτερ ημών», «Αχ Ελένη» και «Οι στάβλοι της Εριέττας Ζαΐμη», ενώ στον κινηματογράφο εμφανίστηκε στην «Ανατολική περιφέρεια» (1979) και στο «Ρεπό» (1982) του Βασίλη Βαφέα ώς το «Safe sex» (1999) των Ρέππα – Παπαθανασίου. Από τον πρώτο γάμο της με τον ηθοποιό Θάνο Καληώρα είχε αποκτήσει τον Γιώργο Καληώρα, ενώ τα τελευταία 20 χρόνια ήταν παντρεμένη με τον ηθοποιό και στιχουργό Γιάννη Μάνιο.

Τελευταία Νέα